عقب ماندگی را جبران کنیم

با روند فزاینده نفوذ ابزار دیجیتالی به عرصه اقتصاد کشورهای مختلف، اندازه  شرکت ها هر روز در حال کوچک تر شدن است. طیف وسیعی از واحدهای اقتصادی از طریق شبکه جهانی به یکدیگر متصل شده اند و هزینه مبادله (Transaction Cost) که یکی از عوامل مهم تنظیم کننده مبادلات و قیمتها است به شدت کاهش یافته است.
گسترش اقتصاد دیجیتالی  موجب فشردگی زمان و مکان شده و در عین بزرگتر کردن بازارها در مقیاس جهان شدت رقابت را بالا برده است.
دیجیتالی شدن اقتصاد موجب رشد سریع نوآوری و اختراعات شده است. این سرعت ‌آنقدر بالا است که نوآوری به دغدغه دائمی کار مستمر و روزانه شرکتهاتبدیل شده است. بی سبب نیست که عده ای اقتصاد امروزه را اقتصاد مبتنی بر نوآوری نامیده اند. اقتصاد دیجیتالی موجب هم سطح شدن بازارها و حذف سودهای دلالی شده است.
رشد اقتصاد دیجیتال نابرابری را در سطح ملی یعنی بین گروه های درآمدی کشورهای توسعه یافته و در سطح بین المللی افزایش داده است. این پدیده تحت عنوان شکاف دیجیتالی در سطحی گسترده مورد توجه قرار گرفته است.بنابراین برای عقب نماندن از قافله باید هر چه زودتر به فکر راه چاره ای باشیم تا بیش از این در دنیای دیجیتالی عقب نمانیم.
از آنجا دیجیتالی شدن شرکت ها و اقتصاد کشورها بهره وری و رقابت پذیری آنها را بالا می برد، شکاف درآمدی کشورها، شرکت ها و گروه های مختلف مردم در حال افزایش است.
اقتصاد دیجیتال فرصت های زیادی را در اختیار کشورهای در حال توسعه قرار داده است، ولی موجب افزایش شکاف دیجیتال نیز شده است و تنها بعضی کشورها قادر بوده اند که با دیجیتالی کردن اقتصاد خود این شکاف را کاهش دهند.
تقسیم کار جدیدی در حوزه های اقتصاد جهانی در حال وقوع است. کشورهای توسعه یافته  روز به روز  با دیجیتالی تر شدن و با توسعه دانش و نوآوری های جدید، تولید کالاهای سنگین و غیر دیجیتالی را به کشورهای در حال توسعه منتقل می کنند. بنابراین کشورهای در حال توسعه به تدریج تولید کننده کالاهائی خواهند بود که سهم تکنولوژی دیجیتالی و دانش در آنها محدودتر است. این پدیده را در روند صادرات و وزن صادرات کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه به خوبی می توان تشخیص داد.
۲۰/۱۵