رقص نت‌ها براي پيرمرد‌‌‌ عاشق

مينا مهري

سهراب کاشف ، رهبر اين اركستر در شروع برنامه خطاب به  مخاطبان گفت: «قطعاتی که امشب برایتان اجرا می‌کنیم، به آثار مایسترو لوریس چکناواریان اختصاص دارد و من هم خوشحالم که امشب این قطعات را رهبری می‌کنم. برای این اجرا چند سوییت از آثار این آهنگساز را انتخاب کردیم و برای شما بخش‌هایی از این سوییت‌ها را اجرا می‌کنیم. فقط از شما خواهش می‌کنم که میان قطعات تشویق نکنید». برنامه با اجرای سوییت «آرارات» به حرکت درآمد. موومان اول این سوییت به پهلوگرفتن کشتی نوح در رشته کوه‌های آرارات اختصاص داشت و شروعی پرقدرت برای ارکستر محسوب می‌شد.
موومان دوم که به شکرگزاری از پروردگار اختصاص داشت، به آرامی نواخته شد. قطعه با رقص شکرگزاری ادامه پیدا کرد و به اجرای یک والس ختم شد تا سوییت را در اوج به پایان برساند. سپس نوبت به اجرای عاشقانه‌ای از لوریس چکناواریان رسید. نواختن بخش‌هایی از سوییت «پردیس و پریسا»؛ سوییت‌ها شامل یکسری قطعات هستند که در یک تونالیته نوشته می‌شوند. سوییت معمولا دارای ریتم‌های رقص‌گونه است که به صورت پی در پی نواخته می‌شود و معمولا رقص‌های تند و آهسته‌ای را به طور متناوب در قالب خود جای می‌دهد. بخش دیگری از رپرتوار این کنسرت به عاشقانه‌های لوریس چکناواریان اختصاص داشت که با عنوان «love songs» شناخته می‌شوند. این عاشقانه‌ها در خارج از کشور همراه با آواز اجرا شدند اما پنجشنبه شب این قطعات به صورت بی‌کلام نواخته شد.
اجرای ۵ قطعه عاشقانه که یک لالایی‌ هم در میان آن‌ها نواخته شد، فضای آرامی را در سالن حکمفرما کرد.کاشف پس از اجرای این قطعه اظهار کرد: «آقای چکناواریان به من گفت که عاشقانه‌ها را طوری رهبری کن که همه عاشقم شوند. اما بعد حرفش را پس گرفت و گفت: «البته نه آنقدر که عاشق تو شوند.» «اپرای رستم و سهراب» یکی از آثار مشهور لوریس چکناواریان است که سال‌ها پیش توسط این هنرمند نوشته شد. یک موومان از این اپرا برای اجرا انتخاب شده بود که مقدمه‌ای بر صحنه عشق محسوب می‌شد. بخش پایانی کنسرت به اجرای یکی از آثار مهم چکناواریان یعنی «کوروش کبیر» اختصاص پیدا کرد. قطعه‌ای که ۲ سال پیش در سانفرانسیسکو
نواخته شد. ارکستر البرز که تنها بخش‌هایی از این اثر را برای اجرای خود انتخاب کرده بود، قطعه را با ازدواج ماندانا و کمبوجیه آغاز کرد. همچنین بخش‌هایی را به ازدواج سلطنتی و اعلام حقوق بشر کوروش اختصاص داد.
به دعوت سهراب کاشف، لوریس چکناواریان از میان جمعیت روی صحنه آمد و کاشف چوب رهبری را به او داد تا چکناواریان هم در شبی که متعلق به خودش است، قطعه‌ای را رهبری کند.چکناواریان که احساساتي شده بود، در سخنانی گفت:‌
«یک دنیا تشکر می‌کنم. شما فوق‌العاده هستید. به من زندگی دادید. خدا را شکر می‌کنم که در سن ۸۰ سالگی این هدیه را به من دادند. امروز همه چیز مرا تحت تاثیر قرار داد. شب چکناواریان با رهبری خودش و نواخته شدن دوباره‌ قطعه‌ «ایران» به پایان رسید.