کمپیتای ؛ پلیس مخوف سرزمین آفتاب تابان (+تصاویر)

موبنا – کمپیتای (The Kempeitai) یا کنپیتای به عنوان پلیس نظامی ارتش ژاپن در بازه زمانی ۱۸۸۱ تا ۱۹۴۵ فعالیت می کرد. این سازمان به نوعی شبیه به گشتاپو آلمان نازی بود زیرا فعالیت های مختلفی را به عنوان یک نیروی پلیس مخفی انجام می داد.

کمپیتای در سال ۱۸۸۱ تحت حکم “فرمان کمپی” (Kempei Ordinance) تشکیل شد.

یونیفورم

پرسنل کمپیتای یونیفورم ام۱۹۳۸ استاندارد، به طور معمول زیتونی رنگ، یا یونیفورم سواره نظام با چکمه های چرم مشکی بلند می پوشیدند. در شرایطی که پوشیدن لباس های غیر نظامی مجاز بود، فرد باید نشان درجه یا گل داوودی امپراتوری ژاپن را زیر یقه کت خود نصب می کرد.

نیروهایی که یونیفورم به تن می کردند یک شورون سیاه روی یونیفورم خود می پوشیدند. همچنین آنها یک بازوبند سفید روی بازوی چپ خود داشتند که روی آن ken (قانون) و hei (سرباز) نوشته شده بود که همراه با هم “کنپی” یا “کمپی” به معنای “پلیس نظامی” خوانده می شد. افسران به طور معمول به شمشیر و تپانچه سواره نظام مسلح بودند. سربازان دارای یک تپانچه و سرنیزه بودند. افسران رده پایین یک شیمشیر شینای حمل می کردند.

کمپیتای؛ پلیس مخوف ژاپن

کمپیتای که در اواخر قرن نوزدهم به عنوان نیروی زبده پلیس نظامی برای ارتش ژاپن سازماندهی شد، به یک نیروی امنیتی مخوف تبدیل شد که وظایفی فراتر از نظارت و کنترل ارتش بر عهده داشت.

از جمله مسئولیت های آنها اجرای خدمت اجباری بود که در زمان معرفی با مقاومت هایی در ژاپن مواجه شد. این مساله به ویژه در مناطق روستایی که در آن سربازگیری از مردان جوان برای خانواده های کشاورز دشواری های زیادی ایجاد می کرد، مشهودتر بود.

کمپیتای همچنین فعالیت های جاسوسی نظامی و  ضد جاسوسی انجام می داد. کمپیتای اغلب بر فعالیت های پلیس معمولی ارجحیت داشت زیرا شرایط ژاپن در زمان جنگ جهانی دوم به اندازه ای نظامی شده بود که بسیاری از موارد نقض قانون و نظم تحت صلاحیت رسیدگی توسط پلیس نظامی قرار می گرفت.

فعالیت در کشورهای دیگر

در زمان جنگ بیش از ۱۰ هزار افسر و سرباز کمپیتای درون مرزهای ژاپن فعالیت می کردند و غیرنظامیان و همچنین سربازان را زیر نظر داشتند. کمپیتای کنترل و سرکوب شدیدتری بر مردم کشورهای تحت اشغال ژاپن مانند کره، منچوری، چین و اندونزی اعمال می کرد.

در کشورهای اشغالی، افسران کمپیتای از اختیارات گسترده ای برخوردار بودند که از آن جمله می توان به حق بازداشت، محکوم کردن و اعدام غیرنظامیان مظنون و همچنین اسرای جنگی که از دستورات سرپیچی کرده یا برای فرار تلاش می کردند، اشاره کرد.

شکنجه یکی از ابزارهای نیروهای کیمپتای برای اعتراف گیری بود. نیروهای پلیس نظامی ژاپن اغلب خیلی سریع رفتار خشونت آمیز با مظنونان را آغاز می کردند تا در کوتاه ترین زمان به نتیجه برسند.

بسیاری از افرادی که در کشورهای تحت اشغال ژاپن توسط پلیس نظامی این کشور دستگیر می شدند، سرنوشتی جز مرگ نداشتند. بر اساس آموزه هایی که ریشه در دوران سامورایی ها داشتند، سربازان ژاپنی نه تنها باید تا سر حد مرگ برای امپراتور خود می جنگیدند، بلکه باید با افرادی که با نظام امپراتوری این کشور وارد جنگ شده نیز برخورد کرده و آنها را بکشند.

نیروهای کمپیتای زنان را در کشورهای اشغالی مجبور می کردند تا به عنوان روسپی برای سربازان ژاپنی خدمت کنند. کیمپتای همچنین در شکل گیری واحد ۷۳۱ نقش داشت. این واحد از غیرنظامیان و اسرای جنگی به عنوان موش های آزمایشگاهی در آزمایشهای پزشکی خطرناک استفاده می کرد.