«پوشش فریبنده»؛ شیوه استتار آینده‌نگر
پوشش های فریبنده می توانند در آینده به پنهان ماندن آنتن ها و حسگرها از شناسایی توسط نیروهای دشمن کمک کنند. این پوشش ها اختلالی در ارتباطات الکترومغناطیس بین دستگاه پوشش داده شده و جهان خارج ایجاد نمی کنند. بر همین اساس، یک حسگر به طور الکترومغناطیسی پنهان یا استتار می شود در شرایطی که همچنان قابلیت سنجش خود را حفظ می کند.
موبنا – به جای استفاده از لباس های نامرئی‌ساز برای پنهان کردن اشیا از دید، “پوشش فریبنده” می تواند این کار را به روشی متفاوت انجام داده و آنها را شبیه به چیز دیگری نشان دهد. این پوشش های فریبنده می توانند به سربازان یا جاسوسان در پنهان ماندن از دید آنتن ها و حسگرها کمک کنند در شرایطی که همچنان به دستگاه ها اجازه پایش جهان خارج را می دهند.
لباس های نامرئی‌ساز با هدایت امواج نور در اطراف اشیا موجدار شدن آنها در امتداد مسیرهای اصلی امواج را موجب شده و این گونه به نظر می رسد که چیزی برای مسدود کردن آنها وجود ندارد. اما یکی از مشکلات لباس های نامرئی‌ساز ایزوله شدن هر چیزی است که پوشش داده اند. از این رو بکارگیری آنها به معنای جلوگیری از فعالیت آنتن یا حسگر پوشش داده شده از ارتباط با جهان خارج است.
اما پوشش های فریبنده که شامل موادی انعطاف‌پذیر و سبک وزن می شوند می توانند ظاهری متفاوت از آن چه هستند را به اشیا ببخشند. پژوهشگران با ورقه های نازک از یک ماده کامپوزیت متشکل از الیاف شیشه و تفلون فعالیت خود را آغاز کردند. این مواد با الگوهایی از نوار مس که با ماده کامپوزیت برای پراکنده ساختن امواج رادیویی به روشی بسیار دقیق تعامل دارند، پوشش داده می شوند. این نوارها تنها ۳۵ میکرون ضخامت و حدود ۳۰۰ تا ۵۰۰ میکرون پهنا دارند.
سپس، پژوهشگران هر چه را که قصد پنهان کردن آن را دارند انتخاب کرده و با یک جداساز – هوا یا فوم – احاطه می کنند. در نهایت، پژوهشگران پوشش را بکار می بندند. با توجه به الگوی مسی مورد استفاده، پژوهشگران می توانند یک آنتن یا حسگر مسی را به گونه ای تغییر دهند که هنگام پایش توسط امواج رادیویی شبیه سیلیکون یا تفلون به نظر برسد. آنها همچنین می توانند یک استوانه تفلون را به گونه ای تغییر دهند که شبیه یک شی فلزی به نظر برسد.
پوشش های فریبنده می توانند در آینده به پنهان ماندن آنتن ها و حسگرها از شناسایی توسط نیروهای دشمن کمک کنند. این پوشش ها اختلالی در ارتباطات الکترومغناطیس بین دستگاه پوشش داده شده و جهان خارج ایجاد نمی کنند. بر همین اساس، یک حسگر به طور الکترومغناطیسی پنهان یا استتار می شود در شرایطی که همچنان قابلیت سنجش خود را حفظ می کند.
پوشش های فریبنده می توانند به حفاظت انواع مختلف تجهیزات از تداخل الکترومغناطیسی خواسته یا ناخواسته کمک کنند. به عنوان مثال، آنها می توانند به استفاده از چندین آنتن در شرایطی که هیچ یک از آنها حتی زمانی که در فاصله نزدیکی از یکدیگر قرار دارند بر دیگری تاثیرگذار نیست، کمک کنند.
پوشش های فریبنده در حال حاضر تنها برای فرکانس های رادیویی قابل استفاده هستند اما پژوهشگران در پی معرفی نمونه هایی برای طول موج های مرئی و فروسرخ هستند.
