ریزش ۶۰ درصدی مشترکان یک اپراتور

اگر این اظهارات را نوعی فرا فکنی از سوی رگولاتوری کشور قلمداد نکنیم ، این پرسش ایجاد می شود که مبنای تشخیص سیمکارت غیرفعال از نظر مدیران سازمان تنظیم مقررات  و ارتباطات رادیویی کشور چیست؟
اما نکته دیگری که این اظهارات موید آن است اینکه با توجه به سقف ۱۵ میلیون و ۸۰۰ هزار شماره ای پروانه اپراتور دوم موبایل کشور، به نظر می رسد بیش از ۶۰ درصد مشترکان این اپراتور که رکورد دار تبلیغات در ایران است از خدمات این اپراتور راضی نبوده و پس از مدتی از این اپراتور به اپراتور دیگری تغییر شماره داده و صرفاً تحت تاثیر تبلیغات اغوا کننده این اپراتور ایرانی خارجی، مدتی سیمکارت های این اپراتور را هم تجربه کرده اند.
اکنون این پرسش مطرح می شود که اگر بدلیل غیر فعال بودن شماره های واگذار شده قبلی این اپراتور مجبور به خرید و واگذاری شماره از بسته ۱۰ میلیون شماره ای جدیدی شده، براستی چرا هیچ نهاد و سازمانی از حقوق مصرف کنندگان ناراضی و متضرر شده از خدمات این اپراتور خارجی ایرانی، دفاع نمی کند!؟
۱۶۱/۱۱