نظریه‌پردازان تفرقه و پیشگامان وحدت

محمدمهدی پورمحمدی کوتاه سخن در این‌باره این‌که چون نتیجه کار و محصول تلاش احمق و خائن، در مقوله اختلاف‌افکنی، شعله‌ور کردن آتش کینه و نفاق، برادرکشی، به ضعف کشاندن و استیصال امت اسلامی، مخدوش کردن سیمای منور اسلام و وحشی و برادرکش نشان دادن مسلمانان در دید جهانیان یکی است، وظیفه دولت‌های اسلامی شناسایی و …

محمدمهدی پورمحمدی
کوتاه سخن در این‌باره این‌که چون نتیجه کار و محصول تلاش احمق و خائن، در مقوله اختلاف‌افکنی، شعله‌ور کردن آتش کینه و نفاق، برادرکشی، به ضعف کشاندن و استیصال امت اسلامی، مخدوش کردن سیمای منور اسلام و وحشی و برادرکش نشان دادن مسلمانان در دید جهانیان یکی است، وظیفه دولت‌های اسلامی شناسایی و مجازات خائنین و وظیفه متولیانِ دین اسکات احمق‌ها است. تریبون داشتن و فعالیت کسانی که در این راه گناه‌آلود و دین بر باد ده، تمام مرزهای اخلاقی و ادب اسلامی و انسانی را درمی‌نوردند، در آن سو، شیعه را نامسلمان و در این سو مقدسات اهل تسنن را مورد حمله قرار می‌دهند، نشانگر آن است که جهان اسلام در راه شناسایی خائنین و جاسوسانِ مقدس‌نما و متحجرین، ساده‌اندیشان و ناآگاهان آنچنان که شاید و باید توفیق نیافته است.
در چند‌سال اخیر و با گسترش رسانه‌های ماهواره‌ای و شبکه‌های اجتماعی، تفرقه‌افکنان در جهان اسلام به مجالی جدید دست یافته و همه ما، پرشماری از برنامه‌های تلویزیونی ماهواره‌ای و کلیپ‌هایی شرم‌آوری از سخنرانانِ دین‌ناشناس و برخی ائمه جمعه اهل تسنن و سوگمندانه باید بگویم از برخی تریبون‌داران و مداحان ناصالح، بی‌سواد و متهتک دیده‌ایم که از آن طرف خون شیعیان را مباح می‌شمارند و از فضیلت کشتار شیعیان بر جنگ با اشغالگران قدس سخن می‌گویند و از این طرف نه‌تنها مقدساتِ برادرانِ اهل تسنن را مورد اهانت قرار می‌دهند، بلکه مستمعین مخالفِ با این روش‌های ناشایست، ناپسند و دین بر باد ده را با دشنام‌های زشت و پلشتی که مستوجب عقوبت و حد مسلم شرعی است می‌نوازند. دو طرف اگر مزدور نباشند، ساده‌انگارانه می‌اندیشند که با اختلاف‌افکنی بین برادران شیعه و سنی، به امت اسلامی خدمت می‌کنند و بهشت را برای خود می‌خرند!
صاحب تریبونِ هرزه‌درایی که سالیان است گفتار مستهجن، شرم‌آور و تفرقه‌آفرینش، که ادعا می‌کند از متن فقه شیعه گرفته شده، سوار بر امواج الکترونیک، در شاهراه‌های سایبری مرزها را درمی‌نوردد، در شمارگان میلیاردی در شبکه‌های اجتماعی منتشر و صدها ساعت از تلویزیون‌های ماهواره‌ای معاند اسلام با زیرنویس به همه زبان‌های رایج در جهان اسلام پخش ‌شده و هر گاه که می‌رود از اذهان زدوده شود، دوباره و چندباره موج جدید آن، سونامی‌وار به راه می‌افتد، می‌گوید: «امام اگه میگه وحدت، بیست‌سال پیش را میگفتن. اولا امام نگفتن و یکی دیگه بود.

امام تأیید کردن… بنیانگذار وحدت شیعه و سنی امام نبودن. امام رو لکه‌دارش نکنین (که) خیر نمی‌بینین. امام نگفتن، رهبر انقلاب هم نگفتن، یکی دیگه گفته بود که الحمدلله سیلی فاطمه زهرا را هم خورد و رفت که رفت که رفت…» دیشب که متن سخنان او را برای درج در این یادداشت پیاده می‌کردم، دیدم «یوتیوب» به حضرت ایشان لقب آیت‌الله و لابد اجازه اجتهاد داده است!
چرا عناصر تفرقه‌افکنِ شیعه و سنی، از مزدور گرفته تا بی‌سواد و ناآگاه جرأت و جسارت پیدا می‌کنند تا تلاش‌های علمای بزرگ شیعه، از سیدجمال اسدآبادی و حضرت آیت‌الله بروجردی و…، تا آفتابی چنین درخشان و مهری چنین تابان، یعنی وحدت‌طلب بودن امام خمینی قدس سره را چنین بی‌پروا، زیر ابرِ سیاهِ انکار پنهان کنند و آن همه دلسوزی‌ها، سخنرانی‌ها، محصولات فکری و نظری و اقدامات عملی آن یگانه دوران، در راه تحکیم و تقویت وحدت و برادری در جهان اسلام را زیر سوال ببرند یا تلاش‌های وحدت‌آفرینِ فهولِ علما و روشنفکران و ژرف‌اندیشان اهل تسنن را نادیده بگیرند و در مقابل، صدای تفرقه‌افکنان، جنگ‌افروزان، فتنه‌انگیزان، و هیزم‌کشان دشمنان جهان اسلام بلند، رسا و همه‌گیر است؟ پاسخ کوتاه، صریح و قاطع به این سوال بیداری، پرکاری و ابرام دشمنان جهان اسلام در راه تفرقه‌افکنی و خواب بودن، کم‌کاری و سستی ما، از شیعه و سنی است. اگر چنین نبود، جهان اسلام در آتش تفرقه و برادرکشی این‌گونه نمی‌سوخت که اکنون درحال سوختن است.
نگارنده را باور بر این است که بهترین هدیه در هفته وحدت، به پیشگاه پیامبر رحمه‌للعالمین آن است که: اولا با استناد به رهنمودهای مکتوب و عملکرد عینی علمای بزرگ دینی و روشنفکران دلسوز شیعه و سنی نشان دهیم که وحدت نه یک شعار کاربردی، بلکه یک اصلِ اصیلِ راهبردیِ اسلامی و یک ضرورت گریزناپذیر جهان اسلام است. ثانیا با استناد به آثار مکتوب و شیوه عملیِ نظریه‌پردازانِ دشمنانِ اسلام، نشان دهیم که جنگ‌افروزی، تفرقه و تجزیه و چندپارگی کشورهای اسلامی آرزو و غایت آمال آنان است.

ثالثا با تشریح واقعی و بی‌پروای آنچه در دنیای اسلام می‌گذرد نشان دهیم که این خطر واقعی، نه در کمین و نزدیک، بلکه فرود آمده و آوار شده بر امت اسلامی است و کار از پیشگیری گذشته و هنگام مداوا فرارسیده است. رابعا اگر با درایت طرفین جنگ شیعه و سنی روی نداده، گروهی سر برآورده که دشمن هر دو است، غیر از خود، همه دنیا را کافر و مشرک می‌شمارد، با همه به غیراز صهیونیست‌ها، سر جنگ دارد و همه این سبعیت‌ها را به نام اسلام و پیامبر رحمه‌للعالمین انجام می‌دهد و خامسا همه ما یعنی؛ دولت‌ها، علما، روشنفکران، نویسندگان، شعرا، فیلمسازان، برنامه‌سازان، دانشگاهیان، فرهیختگان، سخنرانان و تریبون‌داران جهان اسلام از شیعه و سنی، قدری، حتی اگر شده سر سوزنی به کارهای کرده و نکرده خود بیندیشیم.

به یک جو پیشگیریِ به کار نبرده افسوس بخوریم و در تدارک خروارها مداوای لازم برای ترمیم جراحات وارده بر پیکر اسلام عزیز از سوی دشمنان قسم خورده و آگاه و دوستان ساده‌دلِ ناآگاه  باشیم.
در این سلسله یادداشت‌ها که از روز دوازدهم ربیع‌الاول یعنی میلاد باسعادت پیامبر اکرم(ص) به روایت برادران اهل سنت آغاز شده، تلاش خواهم کرد در حد بضاعت ناچیز خود، این هدیه را تدارک و تقدیم و از حضرتش تقاضای قبول کنم.
ان‌شاءالله
۱۷۹/

نوشته های مشابه

دکمه بازگشت به بالا