ضرورت توجه جدی به صنعت نرم افزار

کمبود منابع سرمایه ای و نیروی انسانی، از مهمترین مشکلات این صنعت به حساب می آید ، به گونه ای  که مخاطرات (ریسک) بالا در حوزه‌ی نرم‌افزاری در ایران این بخش را با کمبود نیروی سرمایه‌گذار مواجه کرده است.
در همین حال نبود آموزش در حوزه فرهنگ استفاده از نرم‌افزار و از طرفی شاید بی‌توجهی بخش‌های مرتبط دولتی در زمینه تنظیم بازار مصرف از جمله عواملی محسوب می شود که وضعیت بازار کشورمان را در این حوزه با شرایط بد فعلی روبه‌رو کرده است.
این درحالیست که  رسیدن به اهداف سند چشم انداز ۲۰ ساله کشور ( سال ۱۴۰۴ ) برای  تبدیل شدن به قطب اول منطقه از نظر فناوری، نیازمند برداشتن قدم های محکمتری برای فناوری اطلاعات است. دولت به این ترتیب می تواند عقب ماندگی های موجود  در حوزه فناوری اطلاعات را جبران کند. دنیا به سمت استفاده از نرم افزار در حال حرکت است. کشورها به اندازه فروش نفت سالانه کشور ما از فروش نرم افزار درآمد کسب می کنند. برخی کشور ما به رغم عقب ماندگی در تکنولوژی نرم افزاری، دارای منابع بسیار غنی است که استفاده درست از آنها می تواند بستری برای پیشرفت و تحول در همه زمینه ها را مهیا سازد .
 اگر حرکت برای تولید و صادرات نرم افزار در برنامه پنجم توسعه محقق شود و وزارت ارتباطات به عنوان متولی این موضوع در این باره راهکار مناسب ارائه دهد، می توان به دست یابی به نتایج مطلوب امیدوار بود. دولتمردان اگر خواهان تحول و دست یابی به فناوری پیشرفته هستند، باید اولویت حرکت را به جنبش نرم افزاری بدهند تا شاهد توسعه، تکامل و پیشرفت همه جانبه مادی و معنوی کشور باشیم.
۱۱۷/۱۱