برگشت به ابتدا

در اواخر اردیبهشت  سال ۸۵ بود که در میان شگفتی همگان به بهانه حمایت از تولید داخل  به یکباره تعرفه واردات گوشی موبایل از چهار درصد به ۶۰ درصد افزایش یافت  هزچند که پس از چندماه و عقب نشینی طراحان این عدد را به ۲۵ درصد اصلاح کردند.
اگرچه هدف از افزایش حقوق ورودی این کالای پرمصرف به گفته مسوولان وزارت صنایع و معادن تولید گوشی و تجهیزات وابسته در کشور بود،اما با گذشت چند سال از عرضه اولین گوشی ملی تا کنون تولیدکنندگان نتوانسته اند به تعهدات خود عمل کنند و ارقام تولید آنها نیز در مقایسه با تعهداتشان بسیار ناچیز است.
تولیدکنندگان داخلی  در سال اول قرار بود نیاز دو میلیون کاربر ایرانی را تامین و به دنبال آن در سال های بعد با تولید شش میلیون دستگاه گوشی در سال، صادرات غیر نفتی کشور را افزایش دهند. اما دراین میان تعداد محدود گوشی های تولید شده به دلیل عدم فرهنگ سازی مناسب و نداشتن کیفیت مطلوب  مشتریان  مورد استقبال قرار نگرفته است.
از زمانی که خط تولید گوشی تلفن همراه در داخل کشور به بهره داری رسیده است، اغلب کارشناسان شکست این پروژه را پیش بینی کرده بودند.آنها معتقد بودند چرا که آنها معتقد بودند که  با وجود برندهایی نظیر نوکیا، سونی اریکسون ، سامسونگ و غیره جایی برای عرضه گوشی داخلی با برندهای ناشناخته باقی نمی ماند.
هم اکنون نیز با گذشت سه سال از این تصمیم ، اکثر تولیدکنندگان به این نتیجه رسیده اند که گوشی تلفن همراه ملی در بازار تلفن همراه داخلی مورد استقبال قرارنگرفته به طوری که برخی از آنها فعالیتشان را در این زمینه متوقف کرده و حوزه کاری خود را تغییر داده اند و ما بقی تولیدکنندگان به صورت بسیارمحدود و به تولید گوشی ادامه داده  اند.
کارخانجات مخابراتی ایران  که گوشی های ITMC” ” را تولید می کرد نیز سال گذشته فعالیتش را به دلیل شرایط نامناسب بازار گوشی همراه متوقف  و منتظر شرایط مناسب برای تولید شد که متاسفانه چنین امری میسر نشد تا جایی که مدیرعامل این شرکت  چندی پیش از توقف کامل تولید این شرکت خبر داد  و اعلام کرد در شرایط موجود و با توجه به وضعیت بازار گوشی همراه، جایی برای گوشیهای ایرانی وجود ندارد و به همین دلیل پروژه تولید گوشی ملی با برند ITMC فعلا متوقف شده است.
“ابراهیم مطلع”در این باره گفت: به دلیل وجود برخی مشکلات پروژه تولید گوشی ایرانی با برند ITMC متوقف شده و این شرکت با سرمایه گذاری در پروژه خودروسازی ایران خودرو مشارکت خود را آغاز کرده است.
کارخانجات مخابراتی ایران یکی از سه شرکتی بود که در سال ۸۶ توافقنامه ای با وزارت صنایع برای تولید دو میلیون گوشی در سال منعقد کرد. این شرکت موفق به تولید این تعداد گوشی نشد و طبق اخبار غیررسمی کمتر از ۱۰۰هزار دستگاه گوشی تولید و روانه بازارکرده است.
این شرایط تنها مربوط به کارخانجات مخابراتی ایران نمی شود ، بلکه در حال حاضر با گذشت
سه سال از این تصمیم ، اکثر تولیدکنندگان به این نتیجه رسیده اند که گوشی ملی در بازار تلفن همراه کشور استقبال چندانی ندارد.
درهمین حال مدیرعامل شرکت نیمه هادی عماد تولیدکننده گوشی های هیوندایی در این باره می گوید: عرضه متنوع و به روز گوشی های تلفن همراه با برندهای معتبر جهانی جایگاهی برای فروش گوشی های داخلی در ایران باقی نگذاشته است.
“حمیدرضا منجی” می گوید: دستگاه های تولید شده گوشی تلفن همراه نیز به دلیل عدم استقبال در تهران به شهرستانهای مختلف روانه می شود.
به اعتقاد کارشناسان افزایش تعرفه واردات این کالای ارتباطی تصمیمی غیرکارشناسانه بود که به منظور حمایت از تولید داخل صورت گرفت. اما تنها  ثمره آن چیزی جز ضایع شدن حق مصرف کننده نهایی و باز شدن میدان برای فعالیت قاچاقچیان این کالا نبود. 
 روند تولید گوشی های ساخت داخلی در شرایط فعلی به جایی رسید که تمامی مسوولان به طور علنی به شکست این پروژه اعتراف کردند.
 حال  دراین شرایط این سوال مطرح می شود چرا پیش ازآغاز یک طرح ، مطالعات کارشناسی و تخصصی درباره آن  صورت نمی گیرد ،تا شاهد نتایج منفی  جبران ناپذیر در بازار نباشیم .
 ۱۲۹/۱۱