سوالات كودكان را جدي بگيريم

علي روستايي
ذهن کودکان  در واقع  مانند حافظه قوی اما خالی يک کامپيوتر است که بايد به آن برنامه و خوراک اطلاعاتی داد. حافظه آنها از طريق پاسخ‌هايي كه از شما دريافت مي‌كند بارگذاري مي‌شود.پس درستي و قابل فهم بودن پاسخ شما مي‌تواند اهميت بسيار بالايي در شكل‌گيري ذهن و نگاه او به جهان اطراف داشته باشد.اما به خاطر داشته باشيدهرگز به آنها پاسخ‌های پيچيده ندهيد و آنها را برای پرسيدن سوالاتش استهزا و سرزنش نکنيد. پرداختن صحيح به اين «اين چيه‌؟» ها و «چرا » ها موجب رشد و تقويت ذهن کودک می‌شود .

کودکان و غذاي فكر آنان
كودكان به همان شكلي كه از نظر جسمي به خوراك نياز دارند تا بتوانند رشد جسمي داشته باشند به همان صورت نيازمند غذاي فكري هستند تا همزمان با رشد جسم‌شان، تفكرشان نيز رشد كند. اين رشد از طريق همين پرسش‌ها اتفاق مي‌افتد. هر سوالي كه كودك مي‌كند و هر جوابي كه مي‌شنود، او را در رسيدن به اعتلاي فكري ياري مي‌كند.
روانشناسان معتقدند که کنجکاوی کودک بی‌هدف نیست بلکه بر اساس امکانات طبیعی، حس کنجکاوی زمینه شناسایی آنان را فراهم می سازد. روی این اصل یکی از اساسی‌ترین پایه‌های تربیت بر محور پاسخ‌های صحیح کودکان قرار داده شده است. ضمناپدران و مادران با بررسی این سوالات به روحیات آنان پی برده، بهتر خواهند توانست فرزندان خویش را پرورش دهند.
ممکن است اين رگبارهای بی‌پایان گاهی شما را به ستوه بیاورد اما سعی کنید به سوالاتی که می‌توانید، با آرامش و دقت پاسخ بدهید. در اين خلال چنانچه جواب سوالي را نمي‌دانستيد از گفتن این‌که جواب سوال را نمی‌دانید، نترسید. در عوض سعی کنید با مشارکت یکدیگر تیمی از کارآگاهان ماجراجو تشکیل دهید و با هم به دنبال پاسخ آن بگردید.

چه بايد بکنيد و چه نبايد بکنيد
مي‌توان قبل از پاسخ گفتن به سوال آنهادرابتدا با خوشرويی نظر خود کودک را درمورد سوالش جويا شد و درصورت صحيح بودن پاسخش به تاييد و تحسين او اکتفا کرد .
چنانچه آمادگی و حوصله پاسخگويی در شرايط خاصي را نداريد، با خوشرويی قول پاسخگويی در وقت ديگر را به کودک بدهيد .
در هنگام پاسخگويي به او نبايد بی‌حوصلگی به خرج داد .
هرگز نبايد کودک را برای سوالاتش سرزنش کرد.
پاسخ ها نبايد پرت و دروغ باشد.
ضمنا مبنای پاسخگويی‌ها نبايد ذهنيت‌های خودتان باشد. بلکه بايد حد ذهنيت کودک را در پاسخ‌ها  در نظرگرفت .