اولین موبایل اعتباری ایران حفظ برند می‌کند

به گزارش خبرنگار فناوری اطلاعات و ارتباطات خبرگزاری تسنیم، شرکت تعاونی مجتمع صنعتی رفسنجان در فروردین ‌ماه سال ۸۲ به‌ عنوان برنده مناقصه انتخاب پیمانکار شبکه سراسری تلفن همراه اعتباری کشور معرفی شد. قرارداد رسمی این پروژه در ۲۸ بهمن‌ ماه همان سال میان مجتمع صنعتی رفسنجان و شرکت مخابرات ایران امضا و پیمانکار متعهد شد تا دو سال بعد یعنی ۲۸ بهمن ۱۳۸۴ دو میلیون سیم‌کارت پیش‌ پرداخت در ۲۸ مرکز استان کشور توزیع نماید.
این شرکت با قرارداد ۱۰ ساله BOT موظف شد که شبکه اپراتور تلفن همراه اعتباری را برای شرکت مخابرات ایران راه‌اندازی کند اما پس از هفت سال فعالیت به دلیل ناتوانی در انجام تعهداتش ناگزیر به فروش سهام خود در تالیا شد.
قراردادهای B.O.T یا به عبارتی ساخت، بهره‌برداری و انتقال (واگذاری) به قراردادهایی گفته می‌شود که در آن شرکت یا شرکت‌هایی در قبال امتیازاتی اقدام به اجرای پروژه‌های سنگین (به لحاظ مالی) نموده و مدت محدودی از پروژه اجرا شده، منتفع گردیده و سپس پروژه یعنی مستحدثات را به طوریکه امکان فعالیت کامل داشته باشد بلا عوض به طرف دیگر که عموما دولت‌ها یا شرکت‌های وابسته به دولت هستند، انتقال می‌دهند.
سهام مجتمع صنعتی رفسنجان به شرکت گسترش ارتباطات تالیا که متعلق به شرکت تابا وابسته به بنیاد تعاون سپاه است، واگذار شد و از این پس بلوک ۴۳ درصدی مجتمع صنعتی رفسنجان در اختیار گسترش ارتباطات تالیا قرار گرفت و شرکت مخابرات ایران هم سهامدار بلوک مدیریتی یعنی ۵۷ درصد ماند.
شکست مجتمع صنعتی رفسنجان در این قرارداد مربوط به جذب نزدیک ۲۰۰ هزار مشترک طی هفت سال فعالیت می‌شود در حالیکه وعده واگذاری دو میلیون سیم‌کارت را در دو سال اول فعالیت خود داده بود؛ البته این شرکت از ابتدای کار خود با مشکل سرمایه‌گذار مواجه شد و شرکت تله۲ (Tele2) سوئد در ابتدای کارش از سرمایه‌گذاری در پروژه سیم‌کارت‌های اعتباری تالیا کنار رفت و نتوانست سرمایه‌گذاری خود را برای توسعه پوشش تالیا در شهرهای ایران کامل کند.
لذا شعار تجاری “بگو، بخند، زندگی کن” از همان ابتدا با کنار رفتن سرمایه‌گذار خارجی مهجور واقع شد تا شرکت گسترش ارتباطات تالیا روی کار آید و شعار تجاری را تغییر دهد.
در زمان انتقال سهام ۴۳ درصدی، سید مصطفی سیدهاشمی رئیس هیئت مدیره شرکت مخابرات ایران اظهار کرد: خریداران جدید وعده داده‌اند تا پایان سال ۹۱ تعداد مشترکان تالیا را به یک میلیون و ۵۰۰ هزار نفر افزایش دهند.
تصمیم مالکان شرکت مخابرات ایران برای سر پا نگاه داشتن این پروژه (تالیا) علی‌رغم تمامی زیان‌هایی که برای آن طی هفت سال اول فعالیت داشت، نشان از اهمیت آن در بازار رقابتی دارد.
اگر قرارداد مناقصه این پروژه را همان ۱۰ سال و از زمان تعهد پیمانکار برای ارائه سیم‌کارت در نظر بگیریم، مهلت پروژه تالیا تیر ماه امسال امسال به اتمام می‌رسد اما اسفند ماه سال ۱۳۹۱ رئیس هیات مدیره مخابرات ایران خبر از تمدید قرار‌داد شبکه‌ پیمانکاری سیم‌کارت‌های اعتباری تالیا برای مدت ۱۰ سال داد و گفت: اعتبار را دوباره به تالیا باز می‌گردانیم.
سید هاشمی اظهار کرد: براساس برآورد‌ها پروژه تالیا بعد از خصوصی‌سازی مخابرات ۴۰ میلیارد تومان به مخابرات ضرر مالی وارد کرده و کوشش مخابرات این است که زیان‌دهی این پروژه را به صفر رسانده و از آن کسب درآمد کند.
دو سال پیش، هم‌زمان با برگزاری نمایشگاه تلکام ۲۰۱۳ پوشش شبکه تالیا که تا پیش از آن محدود به ۳۰ مرکز استان و ۶۰ شهر بود، سراسری شد اما یک سال بیشتر نگذشت که خبر جدیدی از گوشه و کنار تلکام ۲۰۱۴ مبنی بر تغییر و تحولات دوباره در بدنه این شرکت به گوش رسید.
موضوع از این قرار بود که گویا قرار است سهام شرکت گسترش ارتباطات تالیا که شامل ۴۳ درصد سهام تالیا می‌شود توسط همراه اول خریداری شود و به این ترتیب ۱۰۰ درصد سهام تالیا به مخابرات ایران و همراه اول اختصاص یابد.
گفته می‌شد قرار است با این نقل و انتقالات سهام، سیم‌کارت‌های تالیا با حفظ نامبرینگ به شبکه همراه اول منتقل شود.
به هر ترتیب، شواهد چیز دیگری می‌گوید و همراه اول اکنون به دلیل کمبود شماره‌هایش، درخواست دریافت رنج جدید شماره را به رگولاتوری جهت تخصیص نامبرینگ جدید داده است در حالیکه اگر قرار بود تالیا را خریداری کند شاید نیازی به این درخواست عاجل نداشت.
همراه اول در گذشته ۱۰۰ میلیون نامبرینگ داشته که اکنون طبق گفته معاون رگولاتوری، ۴۰ میلیون سیم‌کارت فعال و حدود ۱۰ تا ۱۵ میلیون سیم‌کارت غیرفعال دارد.
از طرفی شنیده می‌شود مخابرات برنامه‌ای برای ادغام این شرکت با همراه اول ندارد و ترجیح می‌دهد اصطکاک منابعی این شرکت را هم‌اکنون وارد مجموعه ارتباطات سیار به عنوان شرکتی بورسی، نکند.
*** گزارش از : مجید هدایتی نسب