والدين براي کودکان در استفاده از موبايل خط ونشان مي کشند

 دغدغه و نگراني چندان زيادي براي کودکان خود نداشته و نيازي به کنترل شديد فرزندان نبوده است.    
به گزارش گروه اخبار خارجي “موبنا” ، اما واقعيت اين است که خانواده ها در هر دوره و عصري دغدغه ها  و نگراني هاي خاصي نسبت به وضعيت کودکان خود داشته اند و براي کنترل فرندان خود محدوديت هايي را براي کودکان و نوجوانان تعيين کرده اند.
از سوي ديگرنسل جديد همواره در ستيز و گريز از محدوديت ها ي تعيين شدهاز والدين خود بوده اند و اين ستيز در فرهنگ هاي مختلف را مي توان به تعبيري جنگ بين کهنه و نو دانست.   
پيشرفت جامعه ، توسعه و گسترش فناوري هاي نوين تاثير بسزايي برهنجارها، ارزش ها و رفتارها ي جامعه بويژه نسل جديد داشته است و اين امر موجب پيچيدگي روابط در خانواده ها شده است. 
روابط و مناسبات جامعه در گذشته به دليل امکانات محدود بسيارساده تربودو به تبع آن مي توان گفت که کنترل و محدوديت ها ي والدين براي فرزندان نيز ساده و کمتر بوده است . 
در قرن ۱۹ کتاب هاي پر تيراژ به کودکان امکان مي داد به اتاق خود پناه برده و سرگرم شوند، در قرن بيستم والدين به دنبال روش هايي براي محدود کردن استفاده کودکان از تلويزيون بودند و اکنون به دنبال محدوديت تلفن همراه و SMS بازي هستند.
امروزه استفاده از تلفن همراه به عنوان يک دغدغه مهم و جديد والدين محسوب مي شود که علاوه بر هزينه اقتصادي
هزينه هاي اجتماعي مختلفي نيز براي خانواده ها درپي دارد.
روش هاي گوناگوني براي محدوديت استفاده کودکان از تلفن همراه وجود دارد از جمله طرح هاي اعتباري و مسدود کننده پيام کوتاه در منازل، اما آيا واقعاً محدوديت لازم است؟
سايت “کورانت” در گزارشي در اين پيوند اعلام کرد که با توجه به پايين آمدن سن استفاده از تلفن همراه در بين کودکان و تشديد نگراني هاي والدين، اين پرسش اکنون مطرح است که آيا مي توان گفت که جنگي سخت  بين والدين و کودکان درخواهد گرفت.
اکنون والدين با وجود سيمکارت هاي اعتباري استفاده کودکان از تلفن همراه را محدود مي کنند و در عين حال اين امکان براي کنترل و آگاهي از وضعيت و موقعيت بچه ها هنگام بازگشت از مدرسه ، رفتن به سالن هاي ورزشي و ارتباط با همکلاسي ها نيز فراهم شده است.  
سال گذشته يک موسسه تحقيقاتي نيويورکي مشخص کرد که ۳۸ درصد کودکان ۱۲ و ۱۳ ساله تلفن همراه دارند و ميزان استفاده از تلفن همراه در بين کودکان حتي هشت ساله ها نيز به طور چشمگيري افزايش يافته است.
“ريچارد اف هانلي” مدير برنامه هاي آموزشي دانشکده ارتباطات دانشگاه Quinnipiac گفت: والدين بايد به خود يادآوري کنند که با ظهور هر تکنولوژي جنبه هاي منفي و مثبت آن بروز پيدا مي کند.
“هانلي” افزود: در قرن ۱۹ کتاب هاي پر تيراژ به کودکان امکان مي داد به اتاق خود پناه برده و سرگرم شوند، در قرن بيستم والدين به دنبال روش هايي براي محدود کردن استفاده کودکان از تلويزيون بودند و اکنون به دنبال محدوديت تلفن همراه و SMS بازي هستند.
وي افزود: اما اعمال محدوديت ممکن است نتيجه عکس دهد بخصوص زماني که کودکان بيشتر از والدين خود از تکنولوژي جديد سر در مي آورند و مي توانند با دانشي که دارند کنترل هاي والدين را کاهش دهند و يا اطلاعات نادرست ارايه دهند.
براي مثال اگر والدين کودکان خود را از ارسال و دريافت پيام کوتاه منع يا محدود کنند، کودکان يا نوجوانان به استفاده از پيام آنلاين Facebook يا Twitter روي مي آورند.
هانلي در مورد ايجاد محدوديت  گفت : والدين بايد ارزش مکالمه در محيط واقعي و نه مجازي را به کودکان  نشان دهند و. به انها يادآوري کنند که هيچکس با تايپ پيام به دانشگاه نمي رود. اما زياد هم سخت نگيريد ارسال پيام همان قدر براي فرزندان طبيعي است که تماشاي تلويزيون براي والدين عادي است.
اما برخي والدين تلفن همراه را براي فرزندان يک ضرورت مي بينند که از سلامت آنها مطمئن شده و بتوانند آنها را کنترل کنند.
توماس دونوهو ” استاد دانشگاه ويرجينيا گفت: تمام رسانه ها بايد مديريت شوند.
۱۱۳/۱۴