درخت دارچین که بیشتر در هندوستان و چین می‌روید، جزو رده دولپه‌ای‌های جداگلبرگ می‌باشد و همیشه‌سبز است. گل‌های سفید مایل به زرد دارد، پوست آن را هم که قهوه‌ای‌رنگ است دارچین می‌گویند. از تمام قسمت‌های درخت دارچین بویی مطبوع استشمام می‌شود.
موبنا – بعد از دو سال که از کاشت درخت دارچین گذشت آن را از نزدیک زمین قطع کرده و در سال آینده شاخه‌هائی را که از کناره تنه اصلی رشد کرده بریده و پوسته آن را خارج کرده و بلافاصله خشک می‌کنند و سپس در قطعات ریز بریده و فروخته می‌شود. در مورد نوع دارچین چینی از پوست بیرونی استفاده می‌شود.
دارچین بومی سری‌لانکا و جنوب هند است و پوست آن به عنوان ادویه استفاده می شود. در قرون وسطی از دارچین برای درمان سرفه، ورم مفاصل و گلودرد استفاده می‌شد. تحقیقات جدید نیز بر خواص و فایده‌ها پزشکی دارچین تأکید دارند. (ویکیپدیا)
منبع: عصرایران
نوشته قبلی نرخ بیکاری در ترکیه کاهش یافت
نوشته بعدیافتتاح پروژه‌های بزرگ همراه اول با حضور رییس‌جمهور
دیدگاهتان را بنویسید