آئودی چگونه سه چرخه معروف هندی ها را دگرگون می کند! (+عکس)
آئودی در همکاری با شرکت نونام تلاش دارد تا سه چرخه ریکشای هندی را از آن ظاهر سنتی و نه چندان زیبا دور کرده و به نوعی درگیر طوفان فناوری کند…
موبنا – آئودی با مشارکت شرکت نوپای آلمانی-هندی نونام (Nunam) بازیافت باتری خودروهای الکتریکی خود را مد نظر قرار داده است. آئودی و نونام بررسی ماژول های ساخته شده با باتری های ولتاژ بالا که می توانند پس از پایان چرخه عمر خودرو دوباره مورد استفاده قرار گرفته و زندگی دوباره ای به آنها بخشیده شود را دنبال می کنند.
طرحی نوآورانه با همکاری آئودی
شرکت نونام طی همکاری با تیمی آموزشی در سایت نکارسولم آئودی، سه نمونه اولیه ریکشای الکتریکی (نوعی وسیله نقلیه سه چرخه) را توسعه داده است. این شرکت نوپای غیر انتفاعی مستقر در برلین آلمان و بنگلور هند، توسط بنیاد زیست محیطی آئودی تامین مالی می شود و این نخستین پروژه مشترک بین آئودی آگ، بنیاد زیست محیطی آئودی و شرکت نونام است.
پرودیپ چاترجی هم بنیانگذار نونام، به این نکته اشاره داشته است که باتری های قدیمی هنوز هم در صورت استفاده مناسب قدرتمند هستند و این باتری های دست دوم می توانند به شهروندان هندی در موقعیت های چالش برانگیز زندگی برای کسب درآمد و کسب استقلال اقتصادی به روشی پایدار کمک کنند. ریکشاهای الکتریکی ساخته شده توسط نونام که از باتری های دست دوم نیرو می گیرند قرار است در اوایل سال ۲۰۲۳ و طی یک پروژه آزمایشی روانه جاده های هند شوند.
همچنین، این پروژه به طور خاص کمک به زنان را هدف قرار داده است که می توانند از ریکشاهای الکتریکی برای حمل و نقل کالاها به بازار برای فروش بی نیاز به واسطه استفاده کنند.
شارژ در ایستگاه های انرژی خورشیدی
به گفته چاترجی، باتری های بازیافتی برای وسایل نقلیه با برد حرکتی، وزن کلی، و الزامات نیروی کمتر امیدوارکننده به نظر می رسند. با استفاده از باتری هایی با چگالی انرژی بالا و وزن نسبتا کم وسیله نقلیه، موتور الکتریکی مورد استفاده لازم نیست چندان قدرتمند باشد زیرا راننده های ریکشا در هند با سرعت بالا و در مسافت های طولانی سفر نمی کنند. ریکشاها بیشتر با باتری های سرب-اسید کار می کنند، که عمر نسبتا کوتاهی داشته و اغلب به درستی دفع نمی شوند.
همچنین، رانندگان ریکشا وسایل نقلیه خود را عمدتا با نیروی دریافتی از شبکه سراسری برق شارژ می کنند که برای تولید آن بیشتر از نیروگاه های ذغالسوز استفاده می شود. نونام قصد دارد این مشکل را از طریق شارژ ریکشاهای الکتریکی با نیروی حاصل از ایستگاه های شارژ خورشیدی حل کند. هند به طور معمول در تمام طول سال به آفتاب فراوان دسترسی دارد و پنل های خورشیدی روی سقف این ایستگاه های شارژ قرار می گیرند.
طی روز، نور خورشید می تواند یک باتری ئی-ترون را شارژ کند که به عنوان یک واحد ذخیرهسازی میانگیر عمل کرده و طی شب نیز نیروی مورد نیاز ریکشاها قابل تامین است. این رویکرد بدون کربن استفاده از ریکشاهای الکتریکی را طی روز ممکن کرده و حتی طی شب نیز با نیروی سبز قابل شارژ هستند.
عملکرد و دامنه حرکت ریکشای الکتریکی
نونام بر عملکرد و دامنه حرکت ریکشاهای الکتریکی نظارت دارد و تمام داده های جمع آوری شده را در بستری منبع باز در دسترس مقلدان بالقوه قرار می دهد. در واقع، تقلید به طور صریح تشویق می شود.
به گفته رودیگر رکناگل، مدیر بنیاد زیست محیطی آئودی، طرح های ابتکاری مانند آنچه شرکت نونام در آن پیشگام است، به یافتن موارد استفاده مجدد برای زباله های الکترونیکی کمک می کنند. این موضوع نه تنها برای هند، بلکه برای سراسر جهان ضروری است. از این رو، نونام دانش خود را برای ایجاد انگیزه در زمینه ارائه طرح های ابتکاری بیشتر و توسعه محصولاتی با استفاده از اجزا دست دوم به اشتراک می گذارد.
به گفته تیم توسعه دهنده ریکشا الکتریکی، باتری پس از طی کردن عمر خود در خودرو آئودی و سپس در ریکشا، لزوما به پایان مسیر خود نمی رسد. در گام سوم، باقیمانده نیروی باتری ممکن است برای کاربردهای ثابت مانند روشنایی الئیدی استفاده شود.
به گفته چاترجی، ما قصد داریم از هر باتری پیش از آن که بازیافت شود، هر اندازه نیروی ممکن را استخراج کنیم. در بلند مدت وسایل نقلیه الکتریکی و انرژی خورشیدی می توانند به کاهش وابستگی به سوخت های فسیلی مانند ذغال سنگ، کاهش انتشار گازهای گلخانه ای در جاده ها، و فراهم کردن منبع نیروی قابل اعتماد برای مردم کمک کنند.
رودیگر رکناگل نیز اشاره داشته است که این پروژه از بسیاری جهات گامی رو به جلو محسوب می شود.
منبع: عصرایران