هواپیمای شناسایی انگلیسی با دماغه‌ای متفاوت و عجیب! (+عکس)
در ژانویه ۱۹۶۰، کانبرا پی‌آر.۹ در اسکادران شماره ۵۸ نیروی هوایی سلطنتی انگلیس وارد خدمت شد و نخستین ماموریت خود را سه ماه بعد انجام داد.
موبنا؛ محمدمهدی حیدرپور – به عنوان بمب افکنی با قابلیت پرواز در ارتفاع بالا، هواپیمای کانبرا توسعه یافته توسط شرکت اینگلیش الکتریک نخستین پرواز خود را در سیزدهم می ۱۹۴۹ انجام داد و دو سال بعد وارد خدمت در نیروی هوایی سلطنتی انگلیس شد. کانبرا نخستین بمب افکن مجهز به پیشرانه های جت در نیروی هوایی سلطنتی انگلیس بود.
این طرح به اندازه ای موفق بود که خیلی زود سفارش خرید کانبرا از کشورهای دیگر ارائه شد و در نهایت، این هواپیما در نیروی هوایی ۱۷ کشور مختلف بکار گرفته شد. همچنین، خط تولید کانبرا در استرالیا راه اندازی شد و آمریکا مجوز ساخت نمونه هایی بر اساس آن را دریافت کرد.
در ۲۱ فوریه ۱۹۵۱، یک فروند هواپیمای کانبرا بی ام‌کی ۲ نیروی هوایی سلطنتی انگلیس به نخستین هواپیمای جت تبدیل شد که پرواز ترانس آتلانتیک را بدون توقف و سوخت گیری تجربه می کند. این پرواز تقریبا ۱,۸۰۰ مایلی (۲,۸۹۷ کیلومتر) در چهار و ساعت و ۳۷ دقیقه انجام شد.
خیلی زود مشخص شد که هواپیمای کانبرا می تواند در چندین نقش ظاهر شود و استفاده از آن به عنوان یک هواپیمای شناسایی و عکاسی یکی از همین موارد بود.
هواپیمای شناسایی کانبرا پی‌آر.۳ نخستین پرواز خود را در مارس ۱۹۵۰ انجام داد و آخرین نمونه از این مدل در سال ۱۹۵۴ تحویل نیروی هوایی انگلیس شد. در این زمان، نسخه بعدی به نام کانبرا پی‌آر.۷ وارد خدمت شد.
با این وجود، یکی از شناخته شده‌ترین انواع هواپیمای کانبرا مدل شناسایی پی‌آر.۹ است. این هواپیما بازطراحی و توسعه چشمگیری را تجربه کرد و دارای سامانه های هیدرولیکی ارتقا یافته و یک دماغه لولایی برای دسترسی به قسمتی بود که اپراتور سیستم شناسایی در آن قرار می گرفت و دارای یک صندلی ایجکت نیز بود. پی‌آر.۹ دارای بال بزرگ‌تر و پیشرانه های قدرتمندتر رولزرویس اون ۲۰۶ (Avon 206) بود.
در مجموع، تعداد ۲۳ فروند هواپیمای کانبرا پی‌آر.۹ بین سال های ۱۹۵۸ تا ۱۹۶۲ تولید شد و ۲۱ فروند به نیروی هوایی سلطنتی انگلیس تحویل داده شد. یک فروند پیش از تحویل از رده خارج شد و یک فروند دیگر نیز برای آزمایش های موشکی مورد استفاده قرار گرفت.
کانبرا پی‌آر.۹ از برد پروازی ۲,۶۰۰ مایل (۴,۱۸۴ کیلومتر) و سقف پرواز بیش از ۶۰ هزار پا برخوردار بود. فاصله بین دو نوک بال آن ۶۷ فوت و ۱۱ اینچ (حدود ۲۱ متر) بود. این هواپیما بین سال های ۱۹۵۸ تا ۲۰۰۶ در خدمت نیروی هوایی سلطنتی انگلیس قرار داشت.
کانبرا پی‌آر.۹ به دوربین های ویژه LOROP (عکاسی اپتیکال دور برد) مجهز شده بود که بنابر گزارشات بر مبنای دوربین های مورد استفاده در هواپیمای لاکهید یو-۲ شکل گرفته بودند و امکان عکسبرداری از اهداف هنگام پرواز در ارتفاع بالا را به کانبرا پی‌آر.۹ می دادند. همچنین، این هواپیما به دوربین ها فروسرخ برای انجام ماموریت های شناسایی شبانه مجهز شده بود.
در ژانویه ۱۹۶۰، کانبرا پی‌آر.۹ در اسکادران شماره ۵۸ نیروی هوایی سلطنتی انگلیس وارد خدمت شد و نخستین ماموریت خود را سه ماه بعد انجام داد. اسکادران شماره ۱۳ به دومین واحدی تبدیل شد که در تابستان سال ۱۹۶۱ از این نوع هواپیما استفاده کرد.
در سال ۱۹۶۲ و طی بحران کوبا، هواپیماهای کانبرا پی‌آر.۹ برای عکسبرداری از تحرکات کشتی های روس مورد استفاده قرار گرفتند.
طی دوران جنگ سرد نیز از هواپیماهای پی‌آر.۹ برای انجام ماموریت های شناسایی استفاده شد. از ماموریت های آن در سال های اخیر نیز می توان به حضور در رواندا، جنگ بوسنی در دهه ۹۰ میلادی، جنگ خلیج فارس در سال ۲۰۰۳ و افغانستان در سال ۲۰۰۶ اشاره کرد.
منبع: مجله تصویری سلاح
