تلفن همراه و مخاطرات ارتباطي

اين تحولات ، شايد مانند  پيامدهاي اقتصادي ناشي از ورود و توسعه تلفن همراه  قابل اندازه گيري نباشند اما، آثار و پيامدهاي آن در مسائل اجتماعي ، فرهنگي و حتي رواني به اندازه اي ملوس است که به هيچ عنوان نمي توان آنها را ناديده انگاشت.زماني که تلفن سيار هنوز هم يک وسيله لوکس و …

اين تحولات ، شايد مانند  پيامدهاي اقتصادي ناشي از ورود و توسعه تلفن همراه  قابل اندازه گيري نباشند اما، آثار و پيامدهاي آن در مسائل اجتماعي ، فرهنگي و حتي رواني به اندازه اي ملوس است که به هيچ عنوان نمي توان آنها را ناديده انگاشت.
زماني که تلفن سيار هنوز هم يک وسيله لوکس و ابزاري براي تفاخر بود، مردم تا اين اندازه تحت تاثير اين پديده قرن قرار نگرفته بودند. ارتباطات تلفني آنها بسيار محدود بود و کنترل اين ارتباطات هم براي خانواده ها بسيار ساده تر از اين بود.
ولي ، تلفن همراه اين امکان را فراهم کرده است تا نسل جوان و نوجوان، در هر ساعتي از شبانه روز و در هرمکاني از امکان برقراري ارتباط مخابراتي برخوردار باشند و با پاک کردن فهرست مکالمات ، امکان ردگيري و کنترل را هم از والدين خود سلب مي کنند.
به همين دليل مي توان گفت؛ اين ابزار ارتباطي به همان ميزان که تسهيلات و امکانات ويژه اي را براي کاربران خود  فراهم کرده ،مي تواند  خطرناک و آسيب رسان نيز باشد.
به ويژه خدمات جانبي آن مانند پيام کوتاه، MMS و GPRS که برقراري ارتباط هاي تقريبا غير قابل کنترل را براي کاربران کم سن وسال تلفن همراه فراهم کرده و ميزان آسيب پذيري آنها را تا حد زيادي افزايش داده است.
با اين وجود، رسانه هاي گروهي و نهادهاي فرهنگساز،به استثناي موارد انگشت شماري که به چاپ يک مقاله در مطبوعات محدود شده، تلاش چنداني براي آشنا کردن خانواده ها با مخاطرات و آسيب هاي ناشي از اين پديده نکرده اند.
بسياري از رسانه هاي مکتوب  و حتي رسانه اي آنلاين ، بخش قابل توجهي از محتواي خود را معطوف به تبليغ مستقيم و غير مستقيم اين پديده کرده اند و در پاره اي موارد نيز مانند برخي وب سايت هاي اينترنتي، به تشريح روش هاي تخلف با استفاده از موبايل مي پردازند .
اما،در اين ميان، رسانه گروهي پرمخاطبي که عنوان “رسانه ملي” را دارد و به نظر مي رسد که براي سلامت فرهنگي و اجتماعي ايران دغدغه دارد نيز کمترين تلاشي براي پيشگيري يا کاهش آسيب هاي ناشي از استفاده نادرست از تلفن همراه در بين گروه هاي سني آسيب پذير نکرده است.
واقعيت اين است که بنگاه هاي تجاري فعال در بازار گوشي و  اپراتورهاي مخابراتي از جمله اپراتور اول که سهم بسزايي در افزايش ضريب نفوذ اين پديده در کشور دارد، بيش و پيش از هر چيزي به گسترش قلمرو خود در بازار موبايل مي انديشند و رسانه هاي ملي که بايد با بودجه هاي کلان خود به مراقبت از سلامت اجتماعي و فرهنگي کشور بپردازد با بي توجهي کامل از کنار اين مقوله مهم مي گذرند.
واقعيت اين است که انتشار مصاحبه وزير ارتباطات براي اطلاع رساني درباره نقش اين وزارتخانه در توسعه موبايل فقط بخشي از مسئوليت صدا و سيما است و بخش مهمتر آن، توليد محتواي فرهنگي  و آموزشي براي  اصلاح فرهنگ تلفن همراه در کشور است که به نظر مي رسد با قصور فراواني همراه است.
۱۵/۱۳

نوشته های مشابه

دکمه بازگشت به بالا