سکوت و تامل جوانان را جدی بگیریم

موبنا – اهمیت و نقش توان داخلی کشور در رفع نیازهای مختلف و حرکت به سمت توسعه، مسئله‌ای کلی است که محور تمامی چشم اندازها و برنامه‌های چند مرحله‌ای توسعه می‌باشد. از سوی دیگر ایجاد انگیزه در جوانان برای حرکت به سمت ابتکار و ارتقای جایگاه کشور، از جمله موضوعاتی هستند که با آتیه و صلابت نظام پیوندی نا گسستی خورده‌اند. لذا هرگونه آسیب و تخطی از این اصول، ضربات بسیار سنگینی را به وضعیت کنونی و آینده کشور وارد خواهد ساخت.

ما برای ارتقای توان داخلی پیش نیازهای فراوانی لازم داریم که در هرعرصه‌ای بسته به نوع تخصص و توان کشور باید مورد توجه قرار گیرند. درمورد انگیزه آفرینی و اتکا بر توان جوانان نیز، نیازمند بستر سازی و فراهم آوردن امکانات مختلف در زمینه‌های علمی و تخصصی هستیم.

اما روی دیگر سکه انگیزه آفرینی، از بین نبردن انگیزه می‌باشد. به عبارت دیگر هرچقدر ما در حیطه انگیزه آفرینی تلاش کنیم، با بروز برخی مسائل شاهد از بین بردن تمامی تلاش‌ها و انگیزه‌های جوانان ودانشجویان برای ادامه کار خواهیم بود. متاسفانه طی سال های گذشته به سبب انبوه مشکلات اداری و اقتصادی که از دولت‌های قبل باقی مانده بود، نه تنها سیر انگیزه آفرینی درکشور قابل قبول نبوده، بلکه با آشکار شدن برخی موارد همچون فسادهای کلان مالی و نحوه برخوردها با مسببان آن، نوعی از بین بردن انگیزه و اطمینان را در قشرهای مختلف از جمله جوانان شاهد بودیم.

ما برای پیشرفت نیاز به افزایش توان داخلی داریم، لذا توان داخلی با حضور بخش خصوصی میسر خواهد شد. اما چطور می‌توان بخش خصوصی و سرمایه دار را مجاب کرد که در ساختاری ورود پیدا کند که نه تنها ثبات وجود ندارد، بلکه شکاف عمیقی به سبب فسادهای مختلف در آن به وجود آمده است. تکیه بر توان داخلی نیاز به انگیزه کارآفرینان و تولیدکنندگان دارد. با گذاشتن موانع فراوان و تحمیل فشارهای سنگین مالی برآنها چطور می‌توان انتظار فعالیت آنها در ساختار داخلی کشور را داشت. بسیاری از آنها تمام توان مالی خود را در بانک‌ها دپو کرده اند و بی دغدغه سود پولشان را می‌گیرند یا در کشورهای همسایه برای تجربه و توان مالی آنها فرش قرمز پهن شده است.

این مسئله برای طیف جوانان که به عنوان آینده سازان مملکت تلقی می‌شوند بسیار حائز اهمیت است. بروز این فسادها و متعاقباً رکود تولید و بیکاری، انگیزه جوانان را از بین خواهد برد و اعتماد خود را نسبت به توان داخلی کشور از دست خواهند داد. این منظر بسیار خطرناک بوده و آفتی است که صلابت نظام را تهدید می‌کند. امروز بسیاری از پژوهشگران و نخبگان ما چمدان مهاجرت به دست دارند و علیرغم تاکید مقامات برای ماندن در کشور، با دیدن فسادها و تخلفات گوناگونی که به لحاظ اقتصادی، فرهنگی، سیاسی و… شاهدش هستیم، برای ترک وطن عزمشان جدی تر می‌شود.

نیاز امروز برای جذب و انگیزه‌ آفرینی درجوانان و پتانسیل‌های اجرایی کشور، رعایت قانون در عرصه‌های مختلف سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و… می باشد. البته در شرایطی که شاهد تخلفات و قانون گریزی‌های متعدد از سوی افراد و گروه‌های مختلف هستیم، امید جامعه زمانی تقویت می‌شود که برخورد جدی با عوامل قانون شکن صورت گیرد.

البته با توجه به رعایت اصول و رسیدگی‌هایی که طی سال‌های اخیر صورت گرفته بخش عمده‌ای از فسادها برملا شده و انحرافات اصلاح گردیده است، اما این به تنهایی نمی‌تواند موجب ارتقای انگیزه برای جامعه‌ای شود که جوانانش درد بیکاری و اشتغال دارند و مدیرانش در صدد فساد و تضییع حقوق مردم بوده‌اند. لذا باید به سمت اصلاح امور و زنده کردن امید جامعه حرکت کرد.

باید خواسته‌های حقیقی و نیازهای واقعی جوانان را مورد توجه قرار داد و مانع از خروج آنها از کشور شد. امید آفرینی برای جامعه کار مشکلی نیست، به شرط آنکه سیاسیون کشور و مسئولان مختلف در صدد احیای شرایط باشند و بی توجه به خواسته های جامعه الگوهای مورد نظرشان تجویز نکنند.

ممکن است با تک محوری و تخطی از قانون منافع و امیال عده ای خاص تامین گردد، اما دلسوزان نظام و آنها که تعهد در قبال نظام اسلامی دارند باید متوجه خطر ناامیدی جوانان باشند. سکوت تامل برانگیز جوانان نه از سر رضایت و نه از بی خبری آنهاست. بلکه آنها نظاره گری امور هستند و برای ساختن آینده خود برنامه‌هایی را در ذهن می‌پرورانند که زمینه تحقق آنها در شرایط فعلی بعید به نظر می‌رسد. لذا باید مانع از دست رفتن انگیزه آنها شد چراکه این آفت به منزله مسدود شدن حرکت رو به جلوی اهداف نظام خواهد بود و این بزرگترین خیانت به ملت و کشور قلمداد می‌شود.

 منبع: روزنامه آفرینش