موبنا – در ۲۳ نوامبر ۱۹۴۲، زمانی که این کشتی از کیپ تاون، آفریقای جنوبی به سمت پاراماریبو، سورینام در حرکت بود، یک زیردریایی آلمان نازی آن را هدف دو اژدر خود قرار داد.
پون لیم موفق شد یک قایق چوبی را همراه با مقداری آب و آذوقه پیش از غرق شدن کامل کشتی به آب انداخته و از آن به عنوان ابزاری برای بقا در ۱۳۳ روز بعد در اقیانوس اطلس جنوبی استفاده کند.
پون لیم طی این مدت با شرایط آب و هوایی سخت، گرسنگی، تشنگی و تهدید دائمی حملات کوسه مواجه بود. زمانی که با کمبود آب و آذوقه مواجه شد، وی برای بقا اقداماتی مانند شکار پرندگان دریایی، جمع آوری آب باران و نوشیدن خون حیواناتی که صید می کرد را انجام داد.
یک بار در مواجهه با یک کوسه، لیم موفق شد تا با استفاده از یک ظرف آب این حیوان را از پای درآورد. وی از گوشت و خون کوسه به عنوان منبع غذا و تامین آب مورد نیاز بدن خود استفاده کرد.
پون لیم به رغم دشواری های باورنکردنی که با آنها روبرو شد، موفق شد تا با آواز خواندن و حرف زدن با خود روحیه اش را حفظ کند. وی با خط انداختن روی بدنه قایق گذران روزها را پیگیری می کرد.
در ۵ آوریل ۱۹۴۳ و پس از بیش از چهار ماه سرگردانی روی آب های اقیانوس، پون لیم سرانجام توسط یک قایق ماهیگیری برزیلی نجات یافت. او ضعیف و لاغر شده بود، اما به طور معجزه آسایی هنوز زنده بود.
منبع: عصرایران