اندوکاردیت؛ یک بیماری با تشخیص سخت

در مراحل اولیه اندوکاردیت، علائم مشابه بسیاری از بیماری های دیگر هستند و به همین دلیل است که در بسیاری از موارد به راحتی تشخیص داده نمی شود.

موبنا اندوکاردیت التهاب لایه داخلی قلب به نام اندوکارد است. این مشکل معمولا توسط باکتری ها ایجاد می شود و در صورتی که التهاب ناشی از عفونت باشد، به آن اندوکاردیت عفونی می گویند. به طور کلی اندوکاردیت در افرادی که قلب سالم دارند چندان معمول نیست اما لازم است با علائم آن آشنا باشیم تا در صورت لزوم رسیدگی سریع انجام شود. نکاتی که در ادامه در اختیار علاقه مندان قرار می گیرد با استناد به مقالات منتشر شده توسط مرکز ملی اطلاعات زیست فناوری آمریکا جمع آوری شده اند:

علائم اندوکاردیت چیست؟

علائم اندوکاردیت همیشه شدید نیستند و ممکن است به تدریج طی زمان ایجاد شوند. در مراحل اولیه اندوکاردیت، علائم مشابه بسیاری از بیماری های دیگر هستند و به همین دلیل است که در بسیاری از موارد به راحتی تشخیص داده نمی شود.

اکثر علائم شباهت زیادی به آنفلوانزا یا سایر عفونت ها مانند ذات الریه دارند. با این حال، برخی از افراد نشانه های شدیدی را تجربه می کنند که به طور ناگهانی ظاهر می شوند. این علائم ممکن است به دلیل التهاب یا آسیب مرتبط با آن باشند.

علائم شایع اندوکاردیت عبارت اند از:

سوفل قلب که صدای غیر طبیعی قلب ناشی از جریان خون متلاطم است

– پوست رنگ پریده

– تب و لرز

– تعریق شبانه

– درد عضلانی یا مفصلی

– حالت تهوع یا کاهش اشتها

– احساس سنگینی و پری در قسمت سمت چپ بالای شکم

– کاهش وزن ناخواسته

– تورم در پا یا شکم

– سرفه یا تنگی نفس

علائمی که کمتر شایع هستند عبارت اند از:

– خون در ادرار

– طحال بزرگ شده که ممکن است در لمس حساس باشد

همچنین ممکن است تغییراتی در پوست رخ دهد، از جمله:

– لکه های قرمز یا بنفش حساس زیر پوست انگشتان دست یا پا

– لکه‌ های ریز قرمز یا بنفش از سلول‌ های خونی به دنبال پارگی مویرگی به بیرون نشت می‌ کنند و معمولا روی سفیدی چشم‌ ها، داخل گونه‌ ها، سقف دهان یا روی سینه ظاهر می‌ شوند

نشانه های اندوکاردیت عفونی از فردی به فرد دیگر بسیار متفاوت است. این علائم ممکن است طی زمان تغییر کنند. تغییرات مورد نظر به علت عفونت، سلامت قلب و مدت زمان ابتلا عفونت بستگی وابسته هستند.

هر آنچه باید در مورد اندوکاردیت بدانیم

دلایل اصلی اندوکاردیت چیست؟

علت اصلی اندوکاردیت رشد بیش از حد باکتری ها است. هرچند این باکتری ها به طور معمول در سطوح داخلی یا خارجی بدن ما زندگی می کنند، ممکن است با خوردن یا نوشیدن آنها را وارد جریان خون خود کنیم. باکتری ها همچنین می توانند از طریق بریدگی های پوست یا حفره دهان وارد شوند. سیستم ایمنی بدن غالبا قبل از ایجاد هرگونه مشکلی با میکروب‌ ها مبارزه می‌ کند، اما این فرآیند در برخی افراد با شکست مواجه می‌ شود.

در مورد اندوکاردیت عفونی، باکتری‌ ها از طریق جریان خون وارد قلب شده، در همان جا تکثیر و باعث التهاب می‌ شوند. اندوکاردیت همچنین می تواند توسط قارچ ها یا سایر میکروارگانیسم ها نیز ایجاد شود.

البته خوردن و آشامیدن تنها روش هایی نیستند که میکروب ها می توانند از طریق آنها وارد بدن شوند. موارد زیر نیز به عنوان مسیرهای احتمالی ورود در نظر گرفته می شوند:

– بهداشت نامناسب دهان یا بیماری های لثه

– انجام یک متد درمانی دندانپزشکی که منجر به بریدگی در لثه ها شود

– ابتلا به یک بیماری مقاربتی

– استفاده از سوزن آلوده

– از طریق کاتتر ادراری یا داخل وریدی

عوامل خطر ساز ابتلا به اندوکاردیت

عوامل خطر ایجاد اندوکاردیت شامل موارد زیر هستند:

– تزریق داخل وریدی داروها با سوزن آلوده به باکتری یا قارچ

– جای زخم ناشی از آسیب دریچه قلب که به باکتری ها اجازه رشد می دهد

– آسیب بافتی ناشی از اندوکاردیت در گذشته

– نقص قلبی

– تعویض دریچه قلب مصنوعی

هر آنچه باید در مورد اندوکاردیت بدانیم

اندوکاردیت چگونه درمان می شود؟

– آنتی بیوتیک

اگر اندوکاردیت توسط باکتری ایجاد شده باشد، درمان با آنتی بیوتیک تزریقی انجام می شود. درمان تا زمانی که عفونت و التهاب مرتبط با آن به طور موثر درمان شود، ادامه خواهد یافت. حداقل یک هفته داروهای تجویزی در بیمارستان دریافت شده ‌و به مرور علائم بهبودی نمایان می‌ شوند.

پس از ترخیص از بیمارستان نیز بیمار باید به درمان آنتی بیوتیکی ادامه دهد. معمولا این درمان به صورت خوراکی استمرار می یابد. درمان آنتی بیوتیکی غالبا تا شش هفته طول می کشد.

عمل جراحي

اندوکاردیت عفونی طولانی مدت یا آسیب به دریچه های قلب ناشی از اندوکاردیت ممکن است برای اصلاح نیاز به جراحی داشته باشد. جراحی به منظور برداشتن هر گونه بافت مرده، بافت اسکار، تجمع مایع یا بقایای بافت عفونی انجام می شود. این عمل همچنین می تواند با هدف ترمیم یا برداشتن دریچه قلب آسیب دیده و جایگزینی آن با مواد مصنوعی یا بافت حیوانی صورت بگیرد.

چگونه می توان از اندوکاردیت پیشگیری کرد؟

رعایت بهداشت دهان و دندان و مراجعه منظم به دندان پزشک می تواند به کاهش خطر تجمع باکتری در دهان و ورود به جریان خون کمک کند. این امر خطر ابتلا به اندوکاردیت ناشی از عفونت یا آسیب دهانی را نیز محدود می کند. اگر تحت درمان دندانپزشکی قرار گرفته اید که نیاز به مصرف آنتی بیوتیک دارد، حتما آنتی بیوتیک های خود را طبق دستور مصرف کنید.

اگر سابقه بیماری قلبی مادرزادی، جراحی قلب یا اندوکاردیت دارید، مراقب علائم و نشانه های این بیماری باشید. به تب مداوم و خستگی غیر قابل توضیح هم توجه ویژه ای داشته باشید. در صورت مشاهده هر یک از این علائم در اسرع وقت با پزشک خود تماس بگیرید.

همچنین توصیه می شود از:

– پیرسینگ بدن

– خالکوبی

-مصرف وریدی داروها

و هر روشی که ممکن است اجازه ورود میکروب ها به خون را بدهد پرهیز کنید.

 منبع: عصرایران

نوشته های مشابه

دکمه بازگشت به بالا