مزارع جلبک ساحلی راه حلی برای بحران غذایی آینده

یک مرکز کشت ریزجلبک در امتداد ساحل کونا در جزیره هاوایی نمونه ای از مزارعی است که برای تولید پروتئین کافی و رفع نیاز تغذیه ای جهان پیشنهاد شده است.

موبنا – به گزارش نیواطلس، مقاله جدیدی که در نشریه Oceanography منتشر شده، نشان می‌دهد که مشکلات موجود در زمینه تولید غذا در جهان را می‌توان با پرورش ریزجلبک‌های متراکم حاوی پروتئین در مزارع آبزی پروری ساحلی حل کرد. در قالب این مدل سازی جسورانه پیش بینی شده که ۱۰۰ درصد نیاز جهانی به پروتئین را می توان با استفاده از ریزجلبک های دریایی تا سال ۲۰۵۰ تامین کرد.

پیش بینی می شود طی ۳۵ سال آینده جمعیت جهان به ۱۰ میلیارد نفر برسد. برای تغذیه میلیاردها نفر دیگر باید تغییرات قابل توجهی در سیستم های تولید غذای جهانی ایجاد شود. چارلز گرین، از دپارتمان علوم زمین و جو در دانشگاه کرنل معتقد است جهان با چالش‌های ناشی از تغییرات اقلیمی و تخریب محیط‌زیست مواجه شده که تولیدات کشاورزی را محدود می‌کند و نمی توان با روشی که در حال حاضر غذا تولید می‌شود و از طریق وابستگی به کشاورزی سنتی زمینی به اهداف از قبل تعیین شده رسید.

مقاله جدید گرین و همکارانش سناریویی را ارائه می دهد که بر طبق آن مزارع جدید آبزی پروری ساحلی می توانند حجم بالایی از ریزجلبک ها را پرورش دهند. در این مقاله ادعا شده مزارع جدید باعث کاهش جنگل زدایی می شود و آنها به خاک یا کود نیازی ندارند.

در این مقاله علاوه بر پیش‌بینی بازده جهانی موثر این مزارع برای تامین پروتئین و تغذیه مؤثر میلیاردها نفر، بهترین مکان‌های جغرافیایی برای ایجاد این تأسیسات آبزی پروری در خشکی مدل‌سازی شده است. پیشنهاد می شود مکان های بهینه برای این مزارع جلبک در سراسر سواحل شمال استرالیا، شرق آفریقا و شمال غرب آمریکا باشد.

 منبع: فارس 

نوشته های مشابه

دکمه بازگشت به بالا