بنز ۲۵ سال پیش، امروز خود را با F200 پیش بینی کرده بود (+عکس و فیلم)

موبنا؛ محمدمهدی حیدرپور – مرسدس بنز اف۲۰۰ ایمجینیشن در نمایشگاه خودرو پاریس ۱۹۹۶ در معرض دید عموم قرار گرفت. این خودرو به یک پیشرانه ۱۲ سیلندر خورجینی تنفس طبیعی مجهز بود که توانایی تولید ۳۹۴ اسب بخار نیرو و ۵۷۰ نیوتن متر گشتاور را داشت. نیروی تولیدی پیشرانه توسط یک جعبه دنده اتوماتیک ۵ سرعته به چرخ های عقب خودرو منتقل می شد.

اما چرا اکنون این خودرو را به خاطر می آوریم:

برخی از ویژگی هایی که امروز مواردی بدیهی در خودروها محسوب می شوند، ۲۵ سال پیش و زمانی که مرسدس بنز اف۲۰۰ ایمجینیشن معرفی شد، موارد چشمگیر و قابل توجهی بودند که از آن جمله می توان به جوی‌ استیک های این خودرو اشاره کرد.

مرسدس بنز در سال ۱۹۹۱ یک سری از خودروها پژوهشی که حرف “اف” (F) در نام آنها وجود داشت را معرفی کرد که این روند با خودرو اف۱۰۰ آغاز شد. پنج سال بعد، اف۲۰۰ ایمجینیشن که به فناوری ها و ابزارک های مختلف مجهز شده بود توسط مرسدس بنز معرفی شد.

این خودرو مفهومی به چراغ های جلو دوگانه زنون مجهز شده بود که دارای شش ماژول مجزا در هر بخش بود تا میزان روشنایی با توجه به پیچ، میزان سرعت خودرو و آنچه پیش روی آن قرار دارد بهینه‌سازی شود. چراغ های عقب خودرو نیز جالب توجه بودند زیرا از لامپ های نئونی منحنی در آنها استفاده شده بود.

یکی از مهم‌ترین ویژگی های مرسدس بنز اف۲۰۰ ایمجینیشن کیسه های هوای پنجره بود که برای نخستین بار در صنعت خودروسازی بکار گرفته می شد. کیسه هوای راننده نیز زیر داشبورد نصب شده بود زیرا این خودرو فاقد یک غربیلک فرمان عادی بود.

اگر دقت کنید جزئیات کنسول یکپارچه و ردپای گذشته اف۲۰۰ را می توان به عنوان زمینه ای برای شکل گیری جذابیت های کابین EQS درک کرد. بنابراین آن گروهی که تصور می کنند، نمونه های مفهومی فقط برای سرگرمی توسط خودروسازان برتر جهان معرفی می شوند کاملا در اشتباه به سر می برند زیرا یک مجموعه منظم حتی برای آینده نگری های خود نیز راهبرد مشخص و هدفمندی را دنبال می کند که در چارچوب برنامه های کوتاه مدت یا بلند مدت به ثمر خواهد نشست.

همچنین، مرسدس بنز اف۲۰۰ ایمجینیشن فاقد آینه های بغل عادی بود. در عوض، مرسدس بنز چهار دوربین را در گوشه های سقف روی ستون های خودرو نصب کرده بود. یک دوربین نیز در سپر عقب نصب شده بود و تصاویر همه دوربین ها روی نمایشگرهایی درون کابین خودرو، از جمله نمایشگری که در مکان آینه وسط قرار داشت، نمایش داده می شد.

یکی دیگر از ویژگی های جالب توجه اف۲۰۰ ایمجینیشن جوی استیک های مورد استفاده در این خودرو بود که مرسدس بنز از آنها به عنوان سایداستیک نام می برد. دو جوی استیک در این خودرو استفاده شده بود که یکی روی پنل در سمت راننده و دیگری در کنسول مرکزی قرار داشت. هر دو جوی استیک برای یک هدف یعنی هدایت خودرو قابل استفاده بودند. فشار به سمت جلو برای افزایش سرعت، فشار به سمت عقب برای ترمز و حرکت به سمت چپ و راست برای پیچیدن کاربرد داشت. به لطف این پیکربندی منحصر بفرد، مهندسی خودروهای فرمان سمت چپ و راست دیگر ضروری نبود.

اف۲۰۰ ایمجینیشن پنجره ای به آینده فناوری های مرسدس بنز بود زیرا دارای سامانه تعلیق فعال (اکتیو بادی کنترل) و تشخیص صدا (لینگواترونیک) بود که همراه با کیسه های هوای پنجره و چراغ های جلو دوگانه زنون در مدل های تولید انبوه بکار گرفته شدند. حتی درهای این خودرو که رو به بالا باز می شدند بعدا در مدل اس‌ال‌آر بکار گرفته شدند. سقف پانورامای شفاف الکترونیکی نیز در خودروهایی تولیدی مانند مایباخ ۶۲ استفاده شد.

در شرایطی که اف۲۰۰ ایمجینیشن در درجه نخست جشنواره ای از فناوری های مختلف بود، اما طراحی آن به عنوان پیش نمایشی برای اس-کلاس (دبلیو۲۲۰) و سی‌ال-کلاس (سی۲۱۵) عمل کرد.

 منبع: عصرایران