ویژگی های علمی-تخیلی تک شاخ‌های دریایی که به آنها نسبت داده می‌شود! (+عکس)
پیروزوم های بزرگ می توانند به یک خطر تبدیل شوند. موجودی که درون یک پیروزوم گرفتار شود ممکن است قادر به رهایی از آن نبوده و جان خود را از دست بدهد.
موبنا – پیروزوم ها که به نام “تک شاخ های دریا” نیز معروف هستند، مدرکی زنده و استثنایی از مزایای همکاری محسوب می شوند! این کلنی های موجودات زنده از صدها یا هزاران ارگانیسم منفرد به نام زوئید تشکیل شده اند که همراه هم در یک پوشش ژلاتینی سفر می کنند.
به تنهایی، هر زوئید با طول چند میلی متری خود موجودی قابل تامل نیست و می توان به راحتی آن را نادیده گرفت. اما همراه با هم، زوئیدها ساختاری عجیب را شکل می دهند که طول آن می تواند تا ۶۰ فوت (۱۸ متر) نیز برسد. پیروزوم ها در اشکال و اندازه های مختلف مشاهده شده اند. این کلنی ها بیشتر در آب های عمیق دریاها حضور دارند.
پیروزوم ها شهرت خود در بین دانشمندان را به واسطه ویژگی های علمی-تخیلی گونه خود کسب کرده اند. هر زوئید کوچک می تواند خود را شبیه سازی کند، از این رو، آنها به سرعت می توانند تکثیر شده و تعداد زیادی زوئید به عنوان یک واحد عمل کنند.
کل کلنی مانند یک لوله بزرگ که دارای یک دهانه باز و یک نقطه پایانی است به نظر می رسد و در برخی گونه ها این دهانه ورودی می تواند تا شش فوت (۱.۸ متر) نیز پهنا داشته باشد که برای ورود یک انسان بالغ به اندازه کافی بزرگ است. اما این به معنای آن نیست که چنین کاری را امتحان کنید و کارشناسان نسبت به پرهیز از این اقدام هشدار داده اند.
پیروزوم های بزرگ می توانند به یک خطر تبدیل شوند. بر اساس مشاهدات پژوهشگران، موجودی که درون یک پیروزوم گرفتار شود ممکن است قادر به رهایی از آن نبوده و جان خود را از دست بدهد. به عنوان مثال، پژوهشگران استرالیایی مشاهده یک پیروزوم ۶.۵ فوتی (۲ متر) با یک پنگوئن مرده درون آن را گزارش کردند. این که پنگوئن موفق به فرار از این پیروزوم نشده است نشان می دهد که این ساختار تا چه اندازه می تواند مستحکم باشد. پنگوئن ظاهرا در پیروزوم خفه شده و قادر به فرار نبوده است.
هر زوئید از دو سیفون استفاده می کند که از طریق آنها آب وارد و خارج می شود. هر زوئید به تنهایی پلانکتون های کوچک را به عنوان غذا می خورد و آنها هنگام حرکت به طور پیوسته آب را مکیده و مواد زائد را بیرون می دهند. مکش و دمیدن موجب حرکت پیروزوم می شود. زمانی که زوئیدها این روند را متوقف می کنند، کلنی می تواند ۵۰۰ تا ۷۰۰ متر در عمق آب فرو برود. این شرایط به پیروزوم اجازه می دهد تا از خطر دور شده و حتی بعضی از آنها در عمق ۳,۰۰۰ متری نیز دیده شده اند.
زیست‌تابی (بیولومینسنت) از دیگر ویژگی های شگفت انگیز برخی پیروزوم هاست که درخشش آنها را موجب می شود. نام پیروزوم از دو واژه یونانی برای آتش (Pyro) و بدن (Soma) سرچشمه گرفته است.
این کلنی های درخشنده که در آب های گرم دریاهای جهان شنا می کنند، ظاهرا بسیار پر حرف هستند و از نور به عنوان زبان خود استفاده می کنند. هر زوئید قادر به انتشار نور است و زمانی که یکی از آنها این کار را انجام می دهد، زوئیدهای مجاور نیز این کار را انجام می دهند. گاهی اوقات، نور یک کلنی موجب می شود تا کل یک کلنی دیگر نیز شروع به روشن شدن کند. گویی آنها در حال برقراری ارتباط و صحبت با یکدیگر هستند.
منبع: عصرایران
