مجله آنلاین موبنا؛ مریم عباسی – هدهد آفریقایی دم بلند، بالهایی با نوارهای سیاه و سفید، و سر و بدن قرمز-قهوه‌ای رنگ دارد. تاج بلندش نیز به رنگ قهوه‌ای با نقطه‌های سیاه رنگ در انتهای آن است.
هدهد اروپا-آسیایی دم سیاه رنگ، بالهایی با نوارهای سیاه و سفید، و بدن قهوه‌ای روشن دارد که در انتهای تاج روی سرش نقطه‌های سیاه و سفید دیده می‌شود. هدهد ماداگاسکار بسیار شبیه به گونه اروپایی است، با این تفاوت که جثه کوچکتری دارد.
دلیل انتخاب اسم هدهد برای این پرنده، صدای آواز اوست که صدایی شبیه به “هُدهُد” تولید می‌کند. هدهد پرنده‌ای وحشی است که معمولا رابطه خوبی با انسانها ندارد. میانگین طول عمر این پرنده ۱۰ سال است.
مارها، پرندگان و روباه‌ها شکارچیان اصلی هدهدها هستند. روباه‌ها معمولا به دنبال جوجه‌هایی می‌روند که مادر در کنارشان نیست، اما جوجه هدهدها خیلی هم در دفاع از خود ناتوان نیستند. آنها هنگام مواجهه با روباه برمی‌گردند و ماده بدبویی از خود و درست به صورت روباه پرتاب می‌کنند.
حشرات، کرم‌ها، لاروها، خزندگان کوچک و قورباغه‌‌ها منبع اصلی تغذیه هدهدها را تشکیل می‌دهند.
هدهدها در هر فصل جفت‌یابی ۷ تا ۱۲ تخم می‌گذارند که بین ۱۵ تا ۱۸ هفته طول می‌کشد تا جوجه‌ها سر از تخم بیرون بیاورند. طی این مدت، مسئولیت نشستن روی تخم‌ها به عهده پرنده ماده است و وظیفه پرنده نر تهیه و آوردن غذا برای اوست. رنگ تخم هدهد طی زمان تغییر می‌کند. در ابتدا خاکستری مایل به آبی است و بعدها قهوه‌ای مایل به سبز می‌شود. جوجه‌ها پس از چهار هفته آماده پرواز و ترک لانه هستند.
پرواز نامنظم هدهد بسیار شبیه به پرواز پروانه‌هاست و به همین دلیل، به این پرنده “پرنده پروانه‌ای” هم گفته می‌شود. پوپک و مرغ سلیمان، دیگر اسامی این پرنده زیباست.
در کتاب‌های آسمانی از جمله قرآن کریم در سوره نمل و همچنین در متون عرفانی منظوم از جمله منطق‌الطیر عطار، مثنوی معنوی، دیوان شمس و دیوان حافظ به پرنده هدهد اشاره شده است.