نگاه اقتصادی، محمدعلی دیانتی‌زاده – با پایان تعطیلات رسمی نوروز و بازگشت بخشی از مسافران نوروزی که برای سیاحت یا سفر به ولایت، تهران را ترک گفته بودند، رفته‌رفته ترافیک پایتخت سنگین شد؛ ترافیکی که به غیر از آلودگی هوا و خسارات مالی و جانی ناشی از آن، عوارض بسیار دیگری نیز دارد.
البته سنگینی ترافیک در دیگر کلان‌شهرها نیز خسارت‌بار است، اما اگر تهران را به‌عنوان پایتخت ایران و مرکز و محور بسیاری از فعالیت‌ها ازجمله فعالیت‌های اقتصادی در نظر بگیریم، باید اذعان کنیم هزینه‌های سربار ناشی از اتلاف وقت در اختلالات ترافیکی پایتخت بسیار سنگین است.
مسئولان و کارشناسان بسیاری به بررسی دلایل سنگینی فزاینده ترافیک کلان‌شهرها پرداخته‌اند. برخی از آن‌ها ورود سالانه ۸۰۰ هزار خودرو جدید به خیابان‌ها از یک‌سو و کندی طرح جایگزینی خودروهای فرسوده را از سوی دیگر، دلیلی این معضل عنوان می‌کنند.
به‌ویژه آن‌که با ممنوعیت واردات خودرو در ۶ ماه از سال ۹۶ و ۹ ماه از سال ۹۷، اسقاط خودروهای فرسوده که مسئولیت آن بر دوش واردکنندگان خودرو گذاشته شده بود، متوقف بود.
تراکم‌فروشی، احداث مال‌های تجاری، کمبود پارکینگ در ساختمان‌های کوچک و بزرگ و… از جمله دیگر عواملی است که مسئولان و کارشناسان برای سنگینی ترافیک تهران برمی‌شمرند.
بسیاری از آن‌ها، خواستار آموزش همگانی در قالب برنامه‌های تلویزیونی و استفاده از ظرفیت تبلیغی و رسانه‌ای سازمان‌ها به منظور کاهش حجم ترافیک هستند؛ موضوعی که بارها بر آن تاکید شده اما متاسفانه به‌خوبی عملیاتی نشده است.
برخی مسئولان و کارشناسان نیز معتقدند همان‌گونه که ماشین‌های حمل زباله در طول روز اجازه تردد ندارند، باید وضعیت و زمان بارگیری خودروهای فروشگاهی نیز ساماندهی شود.
در هر حال و به‌ویژه در شرایطی که مسئولان کشور از جنگ اقتصادی سخن می‌گویند، باید با هرچه که به کشور هزینه سربار تحمیل می‌کند، مقابله کرد و برای بالا بردن بهر‌ه‌وری چه در امور دولتی و چه در کسب‌وکار کوشید تا در قالب یک عزم ملی و با به‌کارگیری تمام راه‌حل‌های ممکن و انجام سرمایه‌گذاری‌های لازم، از اتلاف انرژی، زمان، وقت و حوصله شهروندان به‌عنوان منابع انسانی کشور در ترافیک سنگین خیابان‌ها و راه‌بندان‌ها کاست.