ناسا روی این سیارک آب پیدا کرد (+عکس)

البته باید توجه داشت آنچه که در سیارت «بنو» کشف شده است آب مایع نیست و در عوض این سیارک برای آنکه آب را به صورت مایع روی سطح خود جا داده باشد بسیار کوچک است.

موبنا – کاوشگر OSIRIS-Rex یک هفته قبل به صورت موفقیت آمیز وارد سیارک «بِنو» شد و هم اکنون بررسی‌های خود را روی آن آغاز کرده است. پس از تحلیل دقیق نخستین داده‌هایی که این واکشگر به زمین منتقل کرده است محققان دریافتند که «بِنو» منابع بسیار غنی از سلول‌های آب را شامل می‌شود که در مواد معدنی خاک رس محبوس شده‌اند.

نام این کاوشگر مخفف کلمات انگلیسی است که به صورت زیر ترجمه می‌شود: منشا، تفسیر طیفی، شناسایی منابع، جست‌وجوی امنیت. این کاوشکر پیش از آنکه به سیارک مذکور برود به مدت دو سال بررسی‌های خود را روی زمین دنبال کرد و سرانجام در تاریخ سوم دسامبر ۲۰۱۸ یعنی یک هفته قبل در فاصله ۱۹ کیلومتری سیارک «بنو» قرار گرفت. از آن زمان به بعد گروه تحقیقاتی مطالعات خود را آغاز کرد و کاوشگر هم به صورت مداوم داده‌ها و اطلاعات خود را در اختیار دانشمندان قرار می‌داد. این داده‌ها به اشکال مختلف از جمله مجموعه دوربین‌های هوشمند، یک طیف سنج هوشمند مبتنی بر مادون قرمز، و طیف سنج حرارتی جمع آوری شدند.

ناسا روی این سیارک آب پیدا کرد (+عکس)

داده‌هایی که به کمک دو طیف سنج این کاوشگر مورد تحلیل قرار گرفتند نشان داد سنگ مخصوصی که روی این سیارک وجود دارد منبع غنی هیدروکسیل محسوب می‌شود. هیدروکسیل نوع ماده است که ملکول‌های آن بر اساس پیوند اتمی میان اکسیژن و هیدروژن شکل گرفته‌اند. به نظر می‌رسد این ملکول‌ها در مواد معدنی خاک رس که در سراسر سیارک به چشم می‌خورد حبس شده‌اند. البته باید توجه داشت آنچه که در سیارت «بنو» کشف شده است آب مایع نیست و در عوض این سیارک برای آنکه آب را به صورت مایع روی سطح خود جا داده باشد بسیار کوچک است. ولی بررسی دانشمندان نشان داد که در گذشته روی این سیاره آب مایع وجود داشته است و این احتمال مطرح شده است سیاره بزرگتری که «بنو» از آن متولد شده است به صورت گسترده آب را به شکل مایع شامل می‌شود.

پروفسور «آمی سیمون» مدیر علمی گروه تحقیق روی طیف سنج‌های کاوشگر گفت:‌ «حضور مواد معدنی هیدراته در سراسر سیارک نشان می‌دهد که “بنو” بقایای شکل‌گیری‌های اولیه منظومه شمسی است. این سیارک یک نمونه عالی برای عملیات OSIRIS-REx محسوب می‌شود تا مطالعه در مورد احتمال حیات در دیگر سیاره‌ها و حضور انسان در آنها افزایش یابد. زمانی که نمونه‌ها از مواد موجود روی این سیاره در سال ۲۰۲۳ میلادی به زمین برگردند، دانشمندان می‌توانند گنجینه بزرگ از اطلاعات جدید را در مورد تاریخ و تکامل منظومه شمسی در اختیار داشته باشند و روی آنها بررسی کنند».

نوشته های مشابه

دکمه بازگشت به بالا