خواب روزانه چگونه قدرت حافظه را بالا می برد؟

موبنا – پس از چند دهه تحقیق و بررسی شواهد فراوانی موجود است که بر اهمیت خواب در قابلیت شناخت و تقویت حافظه تاکید دارد. دانشمندان با ادامه بررسی‌های خود در حال اثبات این واقعیت هستند که اطلاعات به دست آمده در حالت بیداری در سطح عمیق‌تر پس از پشت سر گذاشتن یک دوره خواب ثبت می‌شوند. مطالعه گسترده‌ای که سال ۲۰۱۶ میلادی انجام شده بود نشان داد خواب یکی از بخش‌های حیاتی برای تضمین سلامت انسان محسوب می‌شود و دانش‌آموزان می‌بایست با خواب‌های پراکنده و کوتاه در طول روز به افزایش سرعت حافظه خود کمک کنند.

هیچ کس در مورد ارزش یک خواب نیمروز شکی ندارد. ولی نتایج مطالعات جدید که با مدیریت دانشگاه بریستول به انجام رسید نشان می‌دهد خواب‌های کوتاه روزانه حتی می‌توانند به فرد کمک کنند اطلاعاتی را که در حالت هوشیارانه و آگاهانه قادر به پردازش آن نیستند، مورد تحلیل و پردازش قرار دهند. این مطالعه همچنین یافته‌های قبلی را هم مورد تایید قرار داد و افزود خواب می‌تواند قابلیت‌های انسان برای حل مسئله را ارتقا دهد و به عبارت دیگر خواب‌های کوتاه نیمروزی امکان پردازش اطلاعات در حالت ناخودآگاه را به وجود می آورد.

در این مطالعه ۱۶ فرد سالم حضور داشتند و محققان آنها را به دو گروه مختلف تقسیم کردند: گروه کنترل و گروه کار اصلی. گروه کنترل در مقابل یک چالش مرسوم قرار گرفت و به آنها یک مربع آبی یا قرمز روی نمایشگر رایانه نشان داده شد. این در حالی بود که گروه کار اصلی با ماسک ویژه این مربع را تماشا کرد.

سپس برای هر یک از افراد یک کلمه در فاصله زمانی یک ثانیه روی نمایشگر منتشر شد، ولی بلافاصله یک کلمه دیگر برای آنها به نمایش درآمد که این بار زمان به نمایش درآمدن کلمه ثانوی ۳۰ یا ۴۰ میلی ثانیه بود. سپس یک عبارت شبیه به XXXXX برای فاصله زمانی ۵۰۰ میلی ثانیه به نمایش درآمد. سه کلمه‌ای که در این آزمایش نمایش داده شده به قرار زیر بود: Peace – XXXXX – Joy.

ایده اصلی این بود که فرد کلمه نخست را به صورت آگاهانه درک نمی‌کند، هرچند این کلمه می‌تواند یک پاسخ عصبی را از سوی مغز به همراه داشته باشد. نکته جالب به دست آمده این بود که اگر دو کلمه به نمایش درآمده با یکدیگر سازگاری نداشتند زمان پاسخ عصبی مغز کندتر از وقتی بود که دو کلمه با یکدیگر سازگار بودند.

پاسخ عصبی شرکت‌کنندگان در این تتحقیق با استفاده از دستگاه EEG مورد تحلیل قرار گرفت. پس از به پایان رسیدن دور نخست آزمایش، از برخی شرکت‌کنندگان خواسته شد برای ۹۰ دقیقه بخوابند و این در حالی بود که گروه دیگر شرکت کنندگان بیدار ماندند. سپس آزمایش تکرار شد و محققان دریافتند آن دسته از افرادی که پس از انجام آزمایش نخست خوابیده‌اند، به میزان قابل ملاحظه سرعت پاسخ عصبی بالاتری دارند.

دانشمندان این فرضیه را مطرح کردند که ۹۰ دقیقه خواب روزانه می‌تواند توانایی شرکت کنندگان در آزمایش را در فرآیند پردازش اطلاعات ناخودآگاه ارتقا دهد و سرعت پاسخ عصبی مغز آنها افزایش یابد.