کد زیر ظروف پلاستیکی چه مفهومی دارد!(+عکس)

هر ظرف پلاستیکی و یا بطری آب آشامیدنی دارای یک نشان بازیافتی است. این نشان شامل عددی از ۱ تا ۷ خواهد بود که داخل یک مثلث جای گرفته است.

موبنا؛ رکسانا دانیالی – آیا تا به حال به مفهوم نهفته در پس علامت های حک شده زیر بطری های پلاستیکی توجه کرده اید؟ هر کدام از این نمادهای بازیافتی چه معنایی خواهند داشت؟ همانطور که می دانید در منابع مختلف بارهای بار به محدود سازی استفاده از بطری های پلاستیکی تاکید شده است. این در حالی است که برخی از این بطری ها نسبت به دیگری، سالم تر هستند! از آن جایی که میلیون ها انسان در سراسر دنیا روزانه از این محفظه های متداول برای حمل آب شرب و یا ظروف یکبار مصرف غذا استفاده می کنند، ضروری است به تکمیل اطلاعات خود پیرامون تاثیر آنها بر محیط زیست بپردازیم.

هر ظرف پلاستیکی و یا بطری آب آشامیدنی دارای یک نشان بازیافتی است. این نشان شامل عددی از ۱ تا ۷ خواهد بود که داخل یک مثلث جای گرفته است. لازم به ذکر بوده که اکثر مصرف کنندگان این دسته از مواد پلاستیکی توجه چندانی به نشان مذکور ندارند، اما این نماد حاوی اطلاعات مفیدی در مورد محتویات شیمیایی سمی بطری ها، میزان زیست تخریب پذیری آنها و همینطور احتمال نشست خواهد بود.

نشانه های بازیافتی

Plastic #1 – PETE (پلی اتیلن ترفتالات)

این نوع از پلاستیک توسط برنامه های معمول بازیافت هر منطقه ای قابل تغییر و تحول برای استفاده مجدد است. پلاستیک #۱ عموما شفاف بوده و برای تولید بطری های نوشابه و آب از آن استفاده می شود. بسیاری این دسته از بطری ها را ایمن می دانند، اما گزارش شده است که PETE یا همان PET اجازه رشد و تجمع را به باکتری ها خواهد داد. از این پلاستیک همچنین در تولید محفظه های محتوی دهان شویه، ظروف کره بادام زمینی و سس های سالاد نیز بهره برداری می شود. پلاستیک #۱ به کیسه های مخصوص حمل و نقل وسایل مختلف و به خصوص خریدهای روزانه، لوازم خانگی مانند مبلمان، قاب و نخ بازیافت خواهد شد.

Plastic #2 – HDPE (پلی اتیلن با تراکم بالا)

پلاستیک #۲ عمدتا مات است و توسط بیشتر برنامه های بازیافتی برداشت می شود. این مورد در شمار یکی از سه پلاستیک “ایمن و سالم” طبقه بندی خواهد شد و گفته می شود که خطر کمتری برای مصرف کننده به همراه خواهد داشت. مورد اصلی استفاده پلاستیک مذکور در بطری های محتوی شیر، محلول های تمیز کننده خانگی، بطری های آبمیوه، شامپو، روغن موتور و مواد آرایشی است. HDPE غالبا به پلاستیک خودکار (نوشت افزار)، ظروف مختلف، نیمکت و بطری های ویژه مواد شوینده بازیافت می شود.

Plastic #3 – V (وینیل)

از پلاستیک #۳ برای ساخت بطری های مواد شوینده و بسته بندی های مواد غذایی استفاده می شود. جالب است بدانید که پلاستیک های دارای این نشان به ندرت توسط برنامه های بازیافت پذیرفته خواهند شد. بزرگترین مشکل پلاستیک #۳، امکان آزادسازی فتالات است که آن را با اختلالات متعدد سلامتی از جمله سقط جنین مرتبط می دانند. این دسته از پلاستیک ها همچنین ممکن است محتوی DEHA (دی اتیل هیدروکسیل آمین) نیز باشند که در صورت تماس طولانی مدت، سرطان زا خواهد بود. DEHA ارتباط نزدیکی با از دست رفتن توده استخوانی و مشکلات کبدی دارد. به دلایل مذکور توصیه می شود که این پلاستیک به هیچ عنوان گرم و یا سوزانده نشود. علاوه بر مواد شوینده، پلاستیک V یا PVC در تولید بطری های شامپو، بسته بندی های شفاف، روغن های مخصوص پخت و پز، تجهیزات پزشکی، لوله کشی و پنجره نیز مورد بهره برداری قرار می گیرد. این پلاستیک به کف پوش های خانه و سرعت گیرهای جاده بازیافت می شود.

Plastic #4 – LDPE (پلی اتیلن با تراکم پایین)

پلی اتیلن با تراکم پایین بیشتر در بطری های انعطاف پذیر، کیسه های خرید، لباس، فرش، کیسه های نان و برخی از بسته بندی های مواد غذایی استفاده می شود. تا به حال هیچ برنامه بازیافتی روند تغییر و دگرگونی این پلاستیک را انجام نداده است. نماد پلاستیک #۴ نیز در شمار نشانه های ایمن جای خواهد داشت. در صورت بازیافت، LDPE به سطل زباله و پاکت های حمل و نقل تبدیل می شود.

Plastic #5 – PP (پلی پروپیلن)

در مقایسه با سایر پلاستیک های تولیدی، شماره ۵ نیز جز پلاستیک های ایمن دسته بندی خواهد شد و بازیافت آن توسط برنامه های معمول رو به افزایش است. از این پلاستیک برای تولید ظروف محتوی ماست، بطری های سس، شربت و دارو استفاده می شود.

Plastic #6 – PS (پلی استایرن)

پلاستیک #۶ به سختی بازیافت شده و به همین علت برای محیط زیست به هیچ وجه سالم نیست. PS همچنین منجر به بروز بیماری های مختلف و نشت مواد شیمیایی سمی و در عین حال قوی به خصوص در صورت حرارت دهی خواهد شد. بیشتر برنامه های بازیافت این پلاستیک را نمی پذیرند. پلاستیک نام برده در تولید کارتن های تخم مرغ، سینی های گوشت، بشقاب و فنجان های یک بار مصرف استفاده می شود و مجددا به کارتن های تخم مرغ و بسته بندی های فوم بازیافت خواهد شد.

Plastic #7 – Other (متفرقه)

تمام رزین های پلاستیکی که به گروه های دیگر تعلق ندارند، در دسته ۷ طبقه بندی می شوند. این گروه ترکیبی از پلاستیک های مختلف محتوی پلی کربنات است که ماده سمی بیسفنول ای را در خود جای می دهد. توصیه می شود از کار گیری پلاستیک #۷ به علت عوارض متعدد آن مانند ناباروری، بیش فعالی، مشکلات تولید مثل و دیگر بیماری های مهم تا جای ممکن پرهیز شود. از پلاستیک مذکور در تولید عینک های آفتابی، کیس کامپیوتر، نایلون، بطری های آب با ظرفیت ۳ و ۵ گالن و همچنین مواد ضد گلوله استفاده می شود. جالب است بدانید از که بازیافت شده این پلاستیک برای ساخت محصولات سفارشی بهره برداری خواهد شد.

باید از چه پلاستیک هایی پرهیز شود؟

– بهتر است از بطری هایی که دارای نشان ۳، ۶ و ۷ هستند شدیدا پرهیز کنید. هرچند شماره ۱ نیز در رده پلاستیک های ایمن دسته بندی می شود، اما بهتر است استفاده از آن محدود شود.

– بطری های دارای نشان ۲، ۴ و ۵ ایمن خواهند بود. بدین ترتیب استفاده از آن ها برای مصارف انسانی و حیوانی مانعی نخواهد داشت.

 منبع: پول نیوز

نوشته های مشابه

دکمه بازگشت به بالا