نگاهی به بزرگ‌ترین حسرت «لیونل مسی»
کسب پنجمین عنوان بهترین بازیکن جهان کارنامه افتخارات مسی را کامل کرد تا همچنان حسرت قهرمانی جام جهانی و کوپا آمریکا را با پیراهن تیم ملی آرژانتین دارد.
یک سال و ۵ روز بعد از قهرمانی آرژانتین در جام جهانی ۱۹۸۶ – مکزیک کودکی در خانواده‌ای فقیر به دنیا آمد. سومین پسر «خورخه» و «سلیا» به نام «لیونل» در شهر روزاریو در استان سانتافه به دنیا آمد اما اصالتی ایتالیایی دارد. به خاطر فضای حاکم بر آرژانتین و علاقمندی برادرانش «ماتیاس» و «رودریگو» به فوتبال، خیلی زود با توپ و دروازه آشنا شد اما کمتر کسی فکر می‌کرد این کودک ریز جثه، روزی می‌خواهد آقای فوتبال جهان شود.
تیم «گراندولی» که پدرش به عنوان مربی در آن فعالیت می‌کرد، اولین باشگاه لیونل ۴ ساله بود؛ هرچند در روز نخست به خاطر جثه کوچکش به او گفتند «نمی‌توانی با بچه‌های دیگر تمرین کنی» و با یک مربی تنهایی تمرین کرد اما تشویق‌های مادر بزرگش نگذاشت ناامید شود و فوتبالش را ادامه داد. با گذشت زمان مسئولان تیم و سایر بازیکنان وقتی متوجه استعداد منحصر به فردش شدند.
در خانواده فوتبالی مسی بعد از لیونل، دختری به نام «ماریاسول» هم به دنیا آمد تا شرایط اقتصادی آنها سخت‌تر شود اما این مشکلات، مانع پیشرفت مسی نشد تا خیلی زود توجه استعدادیاب‌های باشگاه «نولز اولد بویز» را به خود جلب کند. در ۶ سال بازی در این تیم محلی و قدرتمند، مسی حدود ۵۰۰ گل به ثمر رساند، آنهم در شرایطی که در چهار سال آخر حضورش تنها یک بازی را از دست داد. البته در همان سال‌ها مادر بزرگ و حامی اصلی‌اش فوت کرد تا بعد از آن واقعه تلخ هر زمان که لیو گل می‌زد، به آسمان نگاه کرده و گلش را به مادر بزرگش تقدیم کند.
بیماری هورمونی و پشیمانی یک باشگاه معروف
قدمت «نولز اولد بویز» به سال‌های اولیه قرن بیستم بازمی‌گردد، تیمی که در دهه ۱۹۷۰ چهار بار قهرمان لیگ آرژانتین و دو بار قهرمان كوپا لیبرتادورس شد و چهره‌های مطرحی از جمله مارادونا، خورخه والدانو و گابریل باتیستوتا در آن بازی می‌کردند. خانواده «لیونل آندرس مسی کوچیتینی» که از حضور پسر کوچکشان در تیم «نولز اولد بویز» خوشحال بودند، یک دغدغه بزرگ داشتند.
لیونل بسیار تند و تیز بود و با سرعت بالا با توپ حرکت می‌کرد، بازیکنان را به راحتی دریبل می‌کرد و با هر دو پایش شوت می‌زد؛ خصوصا پای چپش. با توجه به جثه ریزش، کسی نمی‌توانست به راحتی توپ را از او بگیرد اما همین کوچکی اندامش، یک دردسر بزرگ بود. کند بودن رشدش باعث شد در ۱۱ سالگی تحت آزمایش‌های ویژه قرار بگیرد اما جواب آنها بسیار ناراحت کننده بود. پزشکان به پدر و مادر مسی اعلام کرد پسرشان بیماری اختلال هورمونی دارد که در رشد نکردنش موثر است.
پس از این اتفاق، باشگاه ریورپلات که برای جذب این کودک مستعد با «خورخه مسی» وارد مذاکره شده بود، به خاطر هزینه‌های این بیماری، درخواستش را پس گرفت و باشگاه «نولز اولد بویز» هم دیگر به او کمکی نکرد. همچنین وضعیت نامساعد اقتصادی در آرژانتین که تاثیر منفی در درآمد خانواده مسی هم داشت، پرداخت هزینه‌های درمانی را تقریبا غیر ممکن کرده بود.
ناجی اسپانیایی برای ستاره آرژانتین
مهاجرت به استرالیا، تنها تصمیمی بود که خورخه مسی برای رفع مشکل پسرش می‌توانست بگیرد زیرا دولت آن کشور همه هزینه‌های درمان لیونل را پرداخت می‌کرد اما یک اتفاق مسیر زندگی «لئو» را عوض کرد. یکی از اقوام مسی که در ایالت کاتالان زندگی می‌کرد، فیلمی از این بازیکن را به «چارلز ركساچ» بازیکن پیشین و استعدادیاب باشگاه داد و او هم در میان مخالفت‌های موجود، زمینه‌های حضور این بازیکن مستعد اما بیمار را در بارسلونا فراهم و قبول کرد هزینه‌های درمانش را پرداخت کند.
لیونل به همراه پدرش راهی اسپانیا شد تا در یک بازی آزمایشی به میدان برود و در آن بازی ۵ گل به ثمر رساند تا رکساچ پیشهاد عقد قرارداد رسمی را به پدرش مطرح کند. در ۱۴ دسامبر سال ۲۰۰۰ با این کودک مستعد آرژانتینی قراردادی نامحدود بسته شد تا در کنار استفاده از بهترین خدمات درمانی، فوتبالش را هم ادامه دهد. خانواده مسی ۲ ماه بعد به بارسلونا رفتند و خانه‌ای کوچک در نزدیکی محل تمرین پسرشان اجاره کردند. بعدها «یوهان كرایف» فاش کرد بعد از درخشش مسی در آن دیدار نمایشی، سران بارسا تصمیم گرفتند که او و پدرش بدون عقد قرارداد، باشگاه را ترک نکنند.
هرچند در سال نخست، لیونل کوچک بسیار اذیت شد زیرا او که کودکی ساکت بود و خیلی زود دلش برای محله زندگی و مادر و برادرانش که مجبور شدند به آرژانتین برگردند، تنگ شد اما به مرور زمان به این شرایط عادت کرد و تنها یک هدف داشت؛ رسیدن به تیم اصلی.
در فوریه سال ۲۰۰۲ بعد از ۲ سال فعالیت در آکادمی «لاوانسیا» که زیر مجموعه بارسلونا بود، توانست مجوز حضور در مسابقات رده‌های سنی اسپانیا را بگیرد. لئونل در کنار دوستانی از جمله فابرگاس و پیکه در مسابقات سال ۳-۲۰۰۲، در ۳۰ بازی ۳۶ گل به ثمر رساند و استعدادهایش را بیشتر نشان داد. در فینال «کوپا کاتالانیا» که با برتری ۴ بر یک بارسلونا برابر اسپانیول همراه شد، مسی ۲ گل به ثمر رساند، آنهم درحالیکه بعد از مصدومیت شدید مچ پا، با محافظ پلاستیکی به میدان رفت.
شروع ستاره شدن برابر تیم مورینیو
لیونل بعد از آن مسابقات نخستین پیشنهاد رسمی‌اش را از باشگاه آرسنال دریافت کند اما با تلاش سرمربی تیم جوانان، متقاعد شد فوتبالش را در بارسا ادامه دهد. او خیلی زود به تیم زیر ۱۴ ساله‌های بارسلونا رسید و با به ثمر رساندن ۱۴ گل در ۱۱ بازی، تبدیل به ستاره تیمش شد تا مسیر پیشرفتش خیلی سریع‌تر از تصورات مسئولان باشگاه ادامه پیدا کرده و به تیم اصلی برسد.
در روز ۱۶ نوامبر سال ۲۰۰۳ و درحالیکه ۱۶ سال و ۴ ماه و ۲۳ روز سن داشت، نخستین بازش‌اش برای بارسلونا را در دیداری دوستانه انجام داد. «لئو» در دقیقه ۷۵ بازی با پورتو که هدایتش برعهده خوزه مورینیو بود، وارد زمین شد و با ایجاد دو موقعیت گل و یک شوت زیبا همه را تحت تاثیر قرارداد. همین چند دقیقه بازی باعث شد تا کادرفنی بارسا تصمیم بگیرد او در تیم «ب» تمرین کند و هفته‌ای یک مرتبه در تمرینات تیم اصلی حضور یابد. آن زمان رونالدینیو ستاره بارسا بود و در یکی از تمرینات به بازیکنان تیم گفت: «لئو بزودی به بازیکن بزرگی تبدیل می‌شود، حتی از من بهتر». این دو خیلی زود با هم دوست شدند تاجائیکه رونالدینیو، مسی را «برادر کوچک» می‌خواند.
درخشش در تیم «ب» باعث شد تا یکی از مربیان بارسا از «فرانک ریکارد» سرمربی وقت این تیم اسپانیایی بخواهد که از مسی استفاده کند. در ۱۶ اکتبر و در دقیقه ۸۲ بازی با اسپانیول و در حالیکه ۱۷ سال و ۳ ماه و ۲۲ روز داشت، برابر بارسا بازی کرد تا جوانترین بازیکن تاریخ این تیم تا آن زمان لقب بگیرد. تا پایان آن فصل و به دلیل آسیب دیدگی، تنها ۷۷ دقیقه در ۹ بازی به میدان رفت اما همین زمان هم برای ستاره شدنش کافی بود. مسی در مورد ریکارد می‌گوید: «او عامل اصلی پیشرفتم بود. اعتمادی که به من ۱۶-۱۷ ساله داشت، را هرگز فراموش نمی‌کنم.»
رد پیشنهاد اسپانیا و قهرمانی جهان
در بازی با الباسته در روز اول ماه می سال ۲۰۰۵، مسی توانست با پاس رونالدینیو نخستین گل خودش را به ثمر برساند؛ سالی که بارسا بعد از ۶ سال با هدایت ریکارد فاتح لالیگا شد. مسی درحالی این گل را زد که تنها ۱۷ سال و ۱۰ ماه و ۷ روز سن داشت و عنوان جوانترین گلزن بارسلونا در لالیگا را به خود اختصاص داد. البته در سال ۲۰۰۷، بوبان کرکیچ با پاس گل «لئو» توانست این رکورد را به نام خد تغییر دهد.
عملکرد درخشان با پیراهن بارسا باعث شد تا مسئولان فوتبال اسپانیا پیشنهاد بازی در تیم جوانان این کشور را به مسی بدهند اما مسی این درخواست را به خاطر پوشیدن پیراهن تیم ملی آرژانتین رد کرد. البته او خیلی زود به آرزویش رسید و در ژوئن سال ۲۰۰۴ در بازی تدارکاتی تیم زیر ۲۰ سال آرژانتین برابر پاراگوئه به میدان رفت.
در همان سال به همراه آرژانتین در مسابقات جام جهانی زیر ۲۰ سال – هلند حضور یافت و در بازی فینال برابر نیجریه با به ثمر رساندن ۲ گل از روی نقطه پنالتی باعث پیروزی ۲ بر یک تیمش شد. مسی توانست علاوه بر جام قهرمانی، با به ثمر رساندن ۶ گل عنوان بهترین گلزن (کفش طلا) و بهترین بازیكن (توپ طلا) جام را بدست آورد تا رسانه‌های جهان و کشور آرژانتین او را به عنوان جانشین دیگو مارادونا معرفی کنند.
بازی تلخ برای آرژانتین و تمدید قرارداد با بارسا
قهرمانی جهان با تیم زیر ۲۰ سال و درخشش در تیم بارسا، مسی را به پیراهن تیم ملی آرژانتین رساند. هفدهم آگوست سال ۲۰۰۵ و درحالیکه ۱۸ سال سن داشت، در دقیقه ۶۳ دیدار با مجارستان وارد زمین مسابقه شد و با دریافت نخستین پاس، شروع به دریبل زدن کرد. «ویلموش وانکزاک» مدافع مجارستان پیراهنش را کشید و او هم با بی‌تجربگی با آرنج به بازیکن حریف ضربه زد تا تنها ۲ دقیقه بعد از ورود به زمین، با کارت قرمز «مارکوس مرک» آلمانی از زمین اخراج شود؛ اتفاقی که باعث شد در رختکن گریه کند.
یکسال و چند روز بعد از آن بازی تلخ، مسی دوباره فرصت بازی برای تیم آرژانتین را در مسابقات مقدماتی جام جهانی ۲۰۰۶ بدست آورد و در پیروزی یک بر صفر تیمش مقابل پاراگوئه سهیم بود. پس از آن برد مسی گفت: «این نخستین بازی ملی من است زیرا دیدار با مجارستان بسیار کوتاه بود.»
مقامات بارسا در ۱۶ سپتامبر سال ۲۰۰۵ و سه ماه بعد از تمدید قرارداد اولیه، اعلام کردند قرارداد مسی را تا سال ۲۰۱۴ تمدید کرده‌اند. ۱۰ روز بعد او حق شهروندی اسپانیایی را دریافت کرد؛ اتفاقی که مقامات این باشگاه مطرح را خوشحال کرد زیرا سقف بازیکنان غیر اروپایی آنها پر شده بود و نام این بازیکن آرژانتیی – اسپانیایی را از فهرست نفرات خارجی‌شان خارج کردند.
فصل ۲۰۰۶-۲۰۰۵ تجربیات جدیدی برای این ستاره فوتبال به همراه داشت. او نخستین بازی اروپایی‌اش را در روز ۲۷ سپتامبر مقابل اودینزه در لیگ قهرمانان اروپا انجام داد، مسابقه‌ای که هواداران بارسا او را ایستاده تشویق کردند. به ثمر رساندن ۶ گل در ۱۷ بازی لالیگا و یک گل در ۶ بازی لیگ قهرمانان اروپا، هرچند شروع خوبی برایش در بارسا بود اما در بازی با چلسی مصدوم شد و تا پایان فصل فرصت حضور در میدان را بدست نیاورد؛ سالی که بارسا با رایکارد فاتح لالیگا و لیگ قهرمانان اروپا شد.
افتخارات بزرگ «مسیدونا» با بارسلونا
پس از رهایی از مصدومیت، نخستین بازی كاملش را در الكلاسیكو برابر رئال مادرید انجام داد و هت‌تریک کرد؛ هرچند آن بازی با تساوی ۳ بر ۳ به پایان رسید ولی لیونل جوانترین گلزن بارسا در این بازی سنتی و مشهور لقب گرفت. در آن فصل ۱۴ گل زد که ۱۱ گل آن به ۱۳ بازی آخر باز می‌گشت. در ۱۸ آوریل همان سال و در مرحله نیمه نهایی جام حذفی اسپانیا، مسی مقابل ختافه در میانه میدان صاحب توپ شد و با عبور از مدافعان و دروازه‌بان این تیم گلی را به ثمر رساند که یادآور گل مارادونا در جام جهانی ۱۹۸۶ برابر انگلستان بود. پس از این گل، روزنامه‌های اسپانیایی به او لقب «مسیدونا» دادند.
در این سال‌ها مسی افتخارات بزرگی را با تیم بارسلونا بدست آورده، بازیکنی که در پایان فصل ۲۰۰۹-۲۰۰۸ که رونالدینیو از این تیم اسپانیایی جدا شد، به جای پیراهن شماره ۱۹ با شماره ۱۰ برای این تیم به میدان رفته است. قهرمانی لالیگا در سال‌های (۰۶-۲۰۰۵، ۰۹-۲۰۰۸، ۲۰۱۰-۲۰۰۹، ۱۱-۲۰۱۰، ۲۰۱۲-۲۰۱۳ و ۱۵-۲۰۱۴)، قهرمانی در جام حذفی اسپانیا در سال‌های (۰۹-۲۰۰۸، ۱۲- ۲۰۱۱ و ۱۵- ۲۰۱۴)، قهرمانی سوپر جام اسپانیا در سال‌های (۰۶-۲۰۰۵، ۰۹-۲۰۰۸، ۱۰-۲۰۰۹ و ۱۱-۲۰۱۰)، قهرمانی در سوپر جام اروپا در سال‌های (۰۶-۲۰۰۵، ۰۹-۲۰۰۸ و ۱۱-۲۰۱۰)، قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا در سال‌های (۰۶-۲۰۰۵، ۰۹-۲۰۰۸، ۱۱-۲۰۱۰ و ۱۵- ۲۰۱۴) و قهرمانی در جام باشگاه‌های جهان در سال‌های (۲۰۰۹ و ۲۰۱۱) افتخارات گروهی مسی در بارسا است.
همچنین بهترین بازیکن لالیگا در سال‌های (۲۰۰۹، ۲۰۱۰ و ۲۰۱۱، ۲۰۱۲)، بهترین گلزن لالیگا در سال‌های (۲۰۱۰ و ۲۰۱۲)، بهترین گلزن لیگ قهرمانان اروپا در سال‌های (۲۰۰۹، ۲۰۱۰، ۲۰۱۱)، بهترین گلزن تاریخ باشگاه بارسلونا، بیشترین گل در یک سال با ۹۱ گل و کسب جایزه جایزه آلفردو دی استفانو در سال‌های (۲۰۰۹، ۲۰۱۰ و ۲۰۱۱) از افتخارات فردی ستاره آرژانتین با پیراهن این تیم اسپانیایی است.
ناکامی در صدر بهترین‌های جهان
قهرمانی در جام جهانی جوانان ۲۰۰۵ – هلند با کسب دو عنوان بهترین گلزن و بهترین بازیکن جام، نخستین افتخارات بین‌المللی مسی بود. کسب عنوان بهترین بازیکن جوان جهان در سال‌های (۲۰۰۶، ۲۰۰۷ و ۲۰۰۸)، بدست آوردن کفش طلای اروپا در سال‌های (۲۰۱۰، ۲۰۱۲ و ۲۰۱۳) و بهترین بازیکن جام جهانی (۲۰۱۴) از دیگر افتخارات فردی مسی محسوب می‌شود.
اما رقابت جالب او با ستاره فوتبال پرتغال یعنی کریستیانو رونالدو، جذابیت خاصی به فوتبال جهان و خصوصا اسپانیا در سال‌های اخیر بخشیده است. مسی در سال ۲۰۰۷ بعد از کاکا دومین بازیکن برتر جهان شد، درحالیکه کریستیانو رونالدو در جایگاه سوم قرار گرفت. یک سال بعد ستاره فوتبال پرتغال گوی سبقت را از رقیب آرژانتینی خود ربود و عنوان بهترین بازیکن جهان را بدست آورد و مسی در رده دوم ایستاد.
در سال ۲۰۱۰ مسی به عنوان نخستین بازیکن تاریخ فوتبال آرژانتین عنوان بهترین بازیکن جهان را از آن خود کرد؛ درسالی که کریس در بین ۳ گزینه نهایی نبود. مسی در سال‌های ۲۰۱۱ و ۲۰۱۲ این عنوان را دوباره به خود اختصاصی داد؛ آنهم در شرایطی که رونالدوی پرتغالی در رده دوم قرار گرفته بود. کریستیانو در سال‌های ۲۰۱۳ و ۲۰۱۴ توانست بالاتر از مسی عنوان بهترین بازیکن جهان را بدست آورد اما در سال ۲۰۱۵ باز هم مسی در صدر رده‌بندی بهترین بازیکن جهان قرار گرفت تا پنجمین توپ طلای جهان را به موزه افتخاراتش اضافه کند و کریستیانو رونالدو و نیمار، رده‌های بعدی را به خود اختصاص دادند.
مسی هرچند در عرصه باشگاهی افتخارات زیادی بدست آورده، اما در رده ملی نتوانسته انتظارات هواداران فوتبال آرژانتین را برآورده کند. او هرچند به همراه تیم زیر ۲۰ سال در جام جهانی جوانان ۲۰۰۵ – هلند و به همراه تیم امید در المپیک ۲۰۰۸ – پکن به مقام قهرمانی رسید ولی در تیم بزرگسالان هنوز یک ناکام بزرگ است.
رویای ادامه‌دار قهرمانی در جام جهانی و کوپا آمریکا
مصدومیت مسی پیش از جام جهانی ۲۰۰۶ باعث شد تا «پکرمن» سرمربی وقت آرژانتین از این بازیکن بطور کامل در بازی‌ها استفاده نکند. در بازی نخست آن رقابتها، برابر ساحل عاج نیمکت نشین شد اما در ۱۵ دقیقه پایانی بازی با صربستان به جای «ماکسی رودریگوئز» وارد زمین مسابقه شد و ۳ دقیقه بعد با یک پاس زیبا، باعث گلزنی هرنان کرسپو شد. در دقیقه ۸۸ هم گل ششم تیمش را به ثمر رساند تا جوانترین بازیکن و گلزن تاریخ آرژانتین در جام جهانی لقب بگیرد.
در بازی با هلند ۹۰ دقیقه بازی کرد اما در دیدار با مکزیک در مرحله یک‌هشتم نهایی در دقیقه ۸۴ به میدان رفت، مسابقه‌ای که در وقت‌های اضافه با برتری ۲ بر یک تیمش به پایان رسید. در بازی با آلمان در مرحله یک‌چهارم نهایی، پکرمن اصلا از مسی استفاده نکرد، دیداری که آرژانتین برد یک بر صفر را در دقیقه ۸۴ با تساوی یک بر یک عوض کرد و در ضربات پنالتی مغلوب شد. مسی پس از بازی به شدت عصبانی بود و حتی با خبرنگاران گفتگو نکرد.
در رقابتهای کوپا آمریکا ۲۰۰۷ – ونزوئلا، مسی که توانست لقب جوانترین بازیکن رقابتها را به خود اختصاص دهد، با عملکردی درخشان، آرژانتین را به فینال رساند اما شکست ۳ بر صفر برابر برزیل، حسرت بالای سر بردن جام را بر دلش گذاشت؛ هرچند جایزه بازیکن جوان جام را بدست آورد.
جام جهانی ۲۰۱۰، دومین حضور مسی در چنین رویداد مهمی بود. پس از اینکه فصل درخشانی را با بارسا با کسب ۶ عنوان قهرمانی تجربه کرد؛ خصوصا به ثمر رساندن گل برتری در فینال جام باشگاه جهان برابر استودیانتس، این ستاره آرژانتین توانست عنوان بهترین بازیکن جهان در سال ۲۰۰۹ را هم بدست آورد تا نخستین آرژانتینی برنده این جایزه لقب بگیرد.
زوج دیه‌گو مارادونای سرمربی با مسی آماده؛ حس قهرمانی جام جهانی را ذهن هواداران آرژانتین زنده کرد؛ آنهم بعد از ۲۴ سال. تیم مارادونا مرحله مقدماتی با ۳ پیروزی متوالی یک بر صفر مقابل نیجریه، ۴ بر یک برابر کره‌جنوبی و ۲ بر صفر مقابل یونان با اقتدار برای این زوج به پایان رسید ولی بدون گلزنی مسی. برتری ۳ بر یک مقابل مکزیک، آرژانتین را به مرجله یک‌چهارم نهایی رساند اما شکست با ۴ گل برابر آلمان، پایان رویاهای مارادونا، مسی و آلباسته‌ها بود.
یک سال بعد مسابقات کوپا آمریکا در کشور آرژانتین برگزار شد اما در کمال ناباوری، میزبان با شکست برابر اروگوئه در مرحله یک‌چهارم نهایی وداع تلخی با جام قهرمانی داشت. در آن مسابقات مسی تنها دو شوت به سمت دروازه داشت تا موج انتقادات هواداران به عملکردش افزایش یابد. حتی برخی رسانه‌ها اعلام کردند «لیونل» برای تیم ملی آرژانتین به مانند بارسلونا بازی نمی‌کند.
مسی که بعد از این دو جام مورد انتقاد هواداران فوتبال آرژانتین قرار داشت، به فکر موفقیت در جام جهانی ۲۰۱۴ برزیل بود. به ثمر رساندن گل دوم در بازی با بوسنی و هرزگوین که با برتری ۲ بر یک آرژانتین همراه شد، شروع خوبی برای کاپیتان جدید «آلباسته‌ها» بود. در بازی با ایران مسی در دقیقه ۲+۹۰ تک گل پیروزی‌بخش تیمش را زد و در پیروزی ۳ بر ۲ تیمش مقابل نیجریه، ۲ گل زد تا آرژانتین با اقتدار به مرحله دوم راه یابد.
پیروزی یک بر صفر برابر سوئیس با پاس گل مسی و گلزنی دی‌ماریا در دقیقه ۱۱۸ بدست آمد تا آرژانتین به جمع هشت تیم برتر جام برسد. در دیدار با بلژیک بازهم مسی به دی‌ماریا پاس گل داد و آرژانتین با درخشش این زوج بعد از ۲۴ سال به مرحله نیمه‌نهایی جام جهانی رسید. تساوی بدون گل در وقت‌های قانونی و اضافه و پیروزی ۴ بر ۲ در ضربات پنالتی مقابل هلند، او را به تحقق رویای بزرگش یعنی قهرمانی کردن آرژانتین در جام جهانی بسیار نزدیک کرد؛ موفقیت بزرگی که ۲۸ سال پیش و یک سال قبل از تولد مسی، با درخشش دیه‌گو مارادونا برای آرژانتین بدست آمده بود.
سیزدهم ژوئن سال ۲۰۱۴؛ آرژانتین و آلمان بعد از ۲۴ سال دوباره در فینال جام جهانی به هم رسیدند. حرکت لبونل در دقیقه ۲۹ با ضربه ایگواین به گل تبدیل شد اما داور به نشانه آفساید این گل را نپذیرفت. مسی در این مسابقه فرصت‌های خوبی را از دست داد تا در نهایت «ماریو گوتسه» در دقیقهٔ ۱۱۳ با بازکردن دروازه آرژانتین آرزوهای مسی و آلباسته‌ها را برای قهرمانی جهان از بین ببرد و این تیم و ستاره بزرگش را در فتح جام جهانی ناکام بگذارد. البته مسی به عنوان بهترین بازیکن جام انتخاب شد اما این افتخار او را خوشحال نکرد و در اظهارنظری گفت: «به خاطر شانس‌های از دست رفته عصبانی هستم زیرا فقط می‌خواستم جام را بالای سرم ببرم و آن را به آرژانتین ببرم».
یک سال بعد و در رقابتهای کوپا آمریکا ۲۰۱۵ که در شیلی برگزار شد، مسی باز هم تیمش را به فینال رساند اما شکست ۴ بر یک در دیدار نهایی مقابل میزبان جام، باز هم این ستاره آرژانتینی را در فتح جام قهرمانی با پیراهن تیم ملی کشورش ناکام گذاشت…
۱۷۶/
