آنها در روستای خَرفَ‌کورِه از توابع شاندرمن شهرستان ماسالِ استانِ گیلان زندگی می کنند. چهار فرزند آنها دچار عقب‌ماندگی ذهنی هستند و به سندروم میکروسِفال مبتلایند. این سندروم شایع‌ترین نوع عقب‌ماندگی ذهنی بعد از سندروم دان است و عوارضی مانند کوچک ماندن سر، ناتوانی حرکتی و عدم رشد طبیعی بدن را به دنبال دارد.”حاج‌قلی” پدر خانواده به دلیل ابتلا به نارسایی تنفسی و ضعف جسمانی ناشی از عمل جراحی قادر به انجام کار نیست و بار زندگی بر دوشِ مادر خانواده “زمرد” است که در فصل گرم سال به صورت روزمزد بر روی زمین‌های دیگر اهالی روستا کار می‌کند. منبع اصلی درآمد این خانواده کمک هزینه بهزیستی (به ازای هر فرزند معلول ماهانه ۵۰ هزار تومان) و یارانه دولتی است. وضعیت نامناسب مالی سبب شده تا فرزندان دچار سوء‌تغذیه شوند. شرایط سخت زندگی آنان لزوم رسیدگی و یاری مردم و سازمان‌های مردم‌نهاد را طلب می‌کند.
