آلبوم زندگی بنیانگذار کره شمالی +عکس

۰۲ شهریور ۱۳۹۴

زمان تقریبی مطالعه 3 دقیقه

کیم ایل سونگ بنیانگذار کره شمالی پس از آنکه ژاپن در جنگ جهانی دوم شکست خورد و شمال این شبه جزیره به تصرف شوروی درآمد جمهوری دمکراتیک خلق کرهٔ شمالی را در این نقطه تاسیس کرد. او که خود را رهبر همیشگی این کشور تازه تاسیس معرفی می‌کرد به عنوان متحد استالین مدعی حکومت بر کل شبه جزیره بود و برای همین در سال ۱۹۵۰ به کره جنوبی لشگرکشی کرد. کیم گرچه توانست تا نزدیکی سئول پیش برود اما امریکا به عنوان متحد کره جنوبی وارد جنگ شد و نیروهای او را به عقب نشینی واداشت.

کیم ایل سونگ با امضای معاهده صلح در سال ۱۹۵۳ عملا به حکومت بر کره شمالی بسنده کرد و یکی از عجیب‌ترین و منزوی‌ترین کشورهای جهان را تشکیل داد. حکومت موروثی او رابطه مردم این کشور با جهان خارج را به حداقل ممکن رساند و این رویه پس از فروپاشی جماهیر شوروی تشدید هم شد. گفته می‌شود کیم ایل سونگ معتقد بود هر چه دشمنان اطلاعات کمتری درباره این کشور داشته باشند امنیت آنها بیشتر خواهد بود.

کیم زمانی که خیلی جوان بود به جرگه طرفداران کمونیسم پیوست و به مبارزات مسلحانه علیه ژاپن پرداخت؛ در آن زمان ژاپن بر کل شبه جزیره تسلط داشت و جنبش‌های آزادی خواهانه با حمایت چین و روسیه به دنبال استقلال این کشور از ژاپن بودند.

کیم ایل سونگ جوان درسال ۱۹۳۵ ارتش ضد ژاپنی‌ تشکیل داد و دو سال بعد به یک پاسگاه پلیس ژاپن حمله کرد. در پی این حمله چند سرباز ژاپنی کشته شدند و کیم به شوروی متواری شد.

او تا پس از شکست ژاپن در جنگ جهانی دوم نتوانست به کشورش بازگردد؛ در آن زمان ارتش شوروی بخش شمالی شبه جزیره کره را اشغال کرده و امریکا نیز جنوب آن را تصرف کرده بود. کیم ایل سونگ با حمایت شوروی به کشورش بازگشت و یک حکومت موروثی به نام جمهوری دموکراتیک خلق کره شمالی تاسیس کرد که تا امروز فرزند و یکی از نوادگانش بر آن حکومت کرده‌اند.

درباره بنیانگذار کره شمالی گفته شده که به او خونی که از جوان‌های کره‌ای گرفته‌شده بود تزریق شد تا یکصد سال عمر کند. این را “کیم سو یئون” پزشک شخصی او که چندی پس از مرگ وی به کره جنوبی گریخت مدعی شد و گفته بود رهبر کره برای طول عمر روزانه چندین ساعت نیز به تماشای بازی بچه‌ها می‌نشسته است. با این حال تلاش های کیم برای عمر زیاد نتیجه نداشت و وی در ۸۴ سالگی بر اثر حمله قلبی از دنیا رفت. جسد او مومیایی شد و در کاخ “کومسوسان” در پیونگ یانگ قرار گرفت.