بعیدی نژاد: در لوزان میز مذاکرات را ترک کردیم

حميد بعيدي نژاد مسئول تيم فني و کارشناسي هيات مذاکره کننده هسته اي ايران و مدير کل سياسي و خلع سلاح وزارت امور خارجه در گفتگو با “ماهنامه ديپلمات” از روند حل اختلافات ميان ايران و گروه مقابل سخن گفت. وي مي گويد که در لوزان ۱ ما سريعا مذاکرات را به دليل درخواست هاي نامعقول طرف مقابل خاتمه داديم.

در ادامه برخي از مهم ترين محورهاي گفت و گوي بعيدي نژاد مي آيد:

گروه ۱+۵ در مذاکرات «لوزان۱» پيشنهاد مشخص خود در ارتباط با حل موضوع PMD را به اطلاع ما رساند. زماني که ديدگاه آنها را درباره بحث PMD دريافت کرديم در همان جلسه به شدت با پيشنهاد آنها مخالفت کرديم.

آنها درخواست کرده بودند که براي روشن شدن فعاليت هاي گذشته يکسري دسترسي هايي به تعدادي از تاسيسات از جمله برخي تاسيسات نظامي ايران داده شود و خواستار اين بودند که با برخي متخصصين هسته اي نيز براي روشن شدن برخي موضوعات فني مصاحبه انجام گيرد. ما در همان جلسه مخالفت خود را با اين طرح اعلام کرديم و حتي پيشنهاد آنها را رسما تحويل نگرفتيم و اعلام کرديم که مباني اين پيشنهاد را به هيچ وجه قبول نداريم.

در لوزان ۱ سريعا مذاکره را ترک کرديم اما نه به طور مشخص به دليل اختلاف بر سر بحث مربوط به پي ام دي. اين يکي از موضوعات بسيار مهم مورد اختلاف ميان طرفين بود، اما موضوعات خيلي مهم ديگري هم در قالب بحثهاي هسته اي و هم در قالب بحث هاي تحريم ها وجود داشت.

ضميمه “يک” برجام شامل مباحث هسته اي است که اگر اين ضميمه را با ضميمه اي که مد نظر کشورهاي ۱+۵ بود و بر آن مبنا هم مذاکره مي کردند مقايسه مي کرديم کاملا معلوم مي شد که آنچه که امروز در خصوص هسته اي به آن دست يافته ايم با آنچه که آنها انتظار داشتند چقدر فاصله دارد

آمريکا به ما اين تعهد را داده است که جلوي اجراي کليه قوانين تحريمي در حوزه هسته اي را بگيرد. اين تعهد براي تمام روساي جمهور بعدي آمريکا هم پابرجا باقي خواهد بود. در توافق تعهد هم به نام آقاي اوباما نوشته نشده است. الان ايالات متحده آمريکا به ما اين تعهد را داده است. اين تعهد براي آمريکا و براي روساي جمهور بعدي آمريکا هم هست و نحوه ي اجراي آن را خود سيستم اجرايي آمريکا بايد تعيين کند.

يکي از حوزه هاي افتخار آميز در توافق جامع، دستيابي کامل به برنامه تحقيق و توسعه خود است که ايران عملا با مقرارتي که در نظر گرفته شده به تمام برنامه هاي تحقيق و توسعه خود ادامه خواهد داد.

ما از اول چون در خارج از ايران مذاکره ميکرديم، براي حفظ اطلاعات محرمانه برنامه داشتيم. در حال حاضر در نمايندگي هاي سياسي کشورمان در خارج از کشور سيستم ارسال تبادل اطلاعات با تهران داريم. نسبت به اين سيستم اطمينان قابل ملاحظه اي وجود دارد که يکي از راه هاي تماس با تهران همين سيستم بود. اما خودمان را محدود به روش خاصي نکرده بوديم و بسته به شرايط از هر روشي که امکان پذير بود استفاده مي کرديم.