برانکو ـ یحیی و یک خاطره ویژه

یحیی که از زمان حضور میروسلاو بلاژویچ در ایران به عنوان مهره اصلی خط دفاعی در قلب دفاع تیم‌ملی قرار گرفت، این رویه را در دوران برانکو نیز حفظ کرد. وی در بازی های آسیایی بوسان ۲۰۰۲ کاپیتان تیم برانکو بود و با این تیم به مقام قهرمانی رسید.

یحیی در جام‌ملت‌های آسیا ۲۰۰۴ هم یکی از بهترین های تیم‌ملی بود اما پنالتی اش با بدشانسی به هدر رفت تا خاطره ای تلخ از آن مسابقات در ذهنش بجای بماند. گل‌محمدی سپس با تیم‌ملی به جام‌جهانی ۲۰۰۶ صعود کرد اما در یک سال باقی مانده تا جام‌جهانی درگیری صبا با رقابت های باشگاهی و لیگ قهرمانان آسیا باعث شد او جای خود را در قلب دفاع ملی از دست بدهد.

برانکو که یحیی را در اردوهای آماده سازی آخر در اختیار نداشت، تصمیم گرفت محمد نصرتی و رحمان رضایی را در قلب دفاع تیم‌ملی بگذارد و یحیی روی نیمکت بنشیند اما مصدومیت ستار زارع در روزهای آخر اردوی آلمان همه چیز را به هم زد و با انتقال محمد نصرتی به دفاع چپ گل‌محمدی به قلب دفاع تیم‌ملی بازگشت.