معرفی بازی Sky Dancer؛ بچه های آسمان
متاسفانه وضعیت کنونی عناوین Runner مشابه بازی های Tower Defence شده است. اپلیکیشن های یک سال گذشته این سبک را ببینید؛ بین آن ها چندتا ایده متفاوت می توانید پیدا کنید؟ دقیقا نقطه ضعف هم همینجاست. توسعه دهندگان جای پرداخت به المان های جالب، به همان کلیشه ها روی می آورند که شاید به واسطه ذات مکانیزم های گیم پلی Runner جذاب باشند اما رنگ و بوی تازگی ندارند.
موبنا – البته همیشه هم این رویه را شاهد نیستیم. همانگونه که بازی های خوبی با محوریت Tower Defence میبینیم، بعضی از عناوین سبک Runner سعی می کنند خود را از کلیشه های موجود رها نموده و تجربه ای آشنا اما متفاوت را برای بازیکن ها به ارمغان بیاورند. پس از Hyperburner، هفته پیش شاهد عرضه یکی از همین بازی ها با نام Sky Dancer بودیم که برای مطلب پیش رو تصمیم گرفتیم نگاهی به آن بیاندازیم.
احتمالا نخستین المانی که هنگام تجربه ساخته Pine Entertainment به آن پی می برید طراحی زیبای و ساده محیط ها است. رنگ بندی تمام منطقه متناسب با فضا [بسته به وجود خورشید] بوده و به واسطه این مسئله مخاطبین عنوانی یکدست از دیدگاه ظاهری را انجام می دهند. البته جدا از رنگ های استفاده شده، طراحی آبجکت ها هم با وجود فراوانی کم آن ها خوب است.
تمام این المان ها هم دست به دست داده اند تا Sky Dancer را یکی از زیباترین عناوین Runner اسمارت فون ها بنامیم. اما می دانید همه این زیبایی ها چه کم دارند؟ یک موسیقی دلنشین تا با ترکیب آن با محیط ها، بازیکن ها بتوانند به آرامش برسند. خوشبختانه Sky Dancer از این قاعده مستثنی نبوده و شاید قطعه ها خیلی گستردگی نداشته باشند ولی همچنان تجربه شنیداری خوبی را به مخاطبین هدیه می دهند.
احتمالا با توضیحات بالا به این نتیجه رسیده اید که سنگینی جذابیت Sky Dancer را گرافیک و موزیک هایش به دوش می کشند. تقریبا هم درست است ولی خوب نباید گیم پلی سرگرم کننده ساخته Pine Entertainment را نادیده بگیریم. جدا از این که توسعه دهنده با یک ایده متفاوت تصمیم گرفته تا به همان حرف مقدمه برسد؛ یعنی عنوانش را از کلیشه ها دور نماید. حالا این المان جالب چیست؟
همانند بقیه بازیکن های سبک Runner، با Sky Dancer شخصیت اصلی خودش حرکت کرده و تنها باید با تغییرات روی جهت سعی کنید او به صخره ها نخورد. تا اینجا که تفاوت چندانی نمیبینیم اما نکته مهم پرش های پیاپی پروتاگونیست داستان است. مسیرها معمولا کوتاه بوده و هنگام رسیدن به لبه آن ها باید بپرید. اتفاقا چالش واقعی Sky Dancer هم می توانیم همین بخش بنامیم.
چون بعد از پرش، مجبورید با عوض نمودن جهت حرکت دونده وی را روی جاده بعدی فرود بیاورید. حساسیت کنترلرها هم بالا و از آن طرف مسیرها کوچک هستند. حرف های خود را این گونه به پایان می رسانیم که پس از خشکسالی بازی های سبک Runner، استودیوی Pine Entertainment با عنوانش آمده تا حدودی بازیکن ها را سیراب نماید. بنابراین توصیه می کنیم Sky Dancer را از دست ندهید.
منبع: دیجیاتو
