ورزش در تنور فقر

موبنا – انتظارات بالا از چند رشته مدال‌آور المپیکی و فشاری که از سوی مردم روی این رشته‌ها وجود دارد، باعث شده تا فدراسیون‌ها نیز مشکلاتشان را در رسانه‌ها بازگو کنند. بعد از مشکلات عدیده‌ای که برای وزنه‌برداری و تیراندازی به وجود آمده بود، این‌بار رئیس فدراسیون کشتی در یک نامه انتقادی به رئیس دولت …

موبنا
انتظارات بالا از چند رشته مدال‌آور المپیکی و فشاری که از سوی مردم روی این رشته‌ها وجود دارد، باعث شده تا فدراسیون‌ها نیز مشکلاتشان را در رسانه‌ها بازگو کنند. بعد از مشکلات عدیده‌ای که برای وزنه‌برداری و تیراندازی به وجود آمده بود، این‌بار رئیس فدراسیون کشتی در یک نامه انتقادی به رئیس دولت خواستار توجه ویژه به رشته‌های مدال‌آور در المپیک شد. وزارت ورزش و کمیته المپیک از منابع مالی محدودشان صحبت می‌کنند و مشخص نیست درنهایت قهرمانان با چه شرایطی راهی المپیک ٢٠١٦ می‌شوند.
کاسه صبر خادم لبریز شد
رسول خادم، رئیس فدراسیون کشتی در نامه‌ای به حسن روحانی، رئیس جمهوری از وی خواست دولت رسما اعلام کند که قصد حمایت از حداکثر ٢٠ قهرمان ملی برای موفقیت در المپیک ٢٠١٦ ریو را ندارد. او در این نامه به مشکلات رشته‌های مدال‌آور المپیک ازجمله کشتی اشاره کرد که در ماه‌های اخیر بارها به‌خاطر منابع مالی محدود با مشکل مواجه شده‌اند. در بخشی از این نامه آمده است: «دولت محترم، صادقانه اولویت نداشتن کسب نتیجه در مسابقات المپیک برزیل را به ده‌ها‌میلیون مردم علاقه‌مند به ورزش در کشور اعلام کند.»
نمونه‌های مشابه در تیراندازی، وزنه‌برداری و…
چند روز قبل بود که فدراسیون تیراندازی برای اعزام قهرمانان به مسابقات جایزه بزرگ آلمان به مشکلات عدیده‌ای برخورد کرد و حتی کار تا احتمال لغو این سفر پیش رفت. صحبت‌هایی نیز مبنی بر مشکلات تغذیه قهرمانان تیراندازی که در بخش بانوان امید زیادی برای کسب مدال تاریخی برای نخستین‌بار در المپیک دارند، مطرح شده بود. از طرفی فدراسیون وزنه‌برداری اردوی ملی‌پوشان را با یک‌ماه تاخیر آغاز کرد تا شاید تلنگری برای مسئولان ورزش کشور باشد و همچنان از مشکلات مالی رنج می‌برد. نمونه‌های این اتفاق در رشته‌هایی مثل دوومیدانی و تکواندو که جزو شانس‌های کسب مدال هستند، نیز رخ داده بود.
مقایسه‌ای ساده با کشورهای دیگر
وزارت ورزش و کمیته المپیک به‌عنوان دو نهاد مسئول ورزش در واکنش به انتقادها از محدودیت منابع مالی سخن می‌گویند و معتقدند که بودجه تصویب شده فدراسیون‌ها به حساب آنها واریز شده است، اما وقتی اهالی ورزش میزان بودجه و حمایت مالی در ایران را با کشورهای رقیب در المپیک مقایسه می‌کنند، دچار یأس و ناامیدی می‌شوند. اهمیت المپیک که به گواه اکثر کارشناسان سطحی فراتر از ورزش دارد و در مسائل سیاسی و اجتماعی کشورها نیز تاثیرگذار است، باعث شده تا نگرانی‌های زیادی بابت کمبود امکانات و اردوهای تدارکاتی در میان ورزشکاران نیز به وجود بیاید.
ذوالقدری: فقط وزارت ورزش مقصر نیست
حسن ذوالقدری، مدیر تیم‌های ملی تکواندو درباره کمبودهای این فدراسیون مدال‌آور در راه المپیک به «شهروند» می‌گوید: «فدراسیون تکواندو نهایت تلاش خود را انجام داده تا روند آماده‌سازی قهرمانان برای حضور در المپیک با مشکلی روبه‌رو نشود، اما شخصا با توجه به تجربه‌ای که از ٦ دوره حضور در المپیک دارم، معتقدم وزارت ورزش و کمیته المپیک باید بیش از گذشته به فدراسیون‌های المپیکی کمک کنند. در کشورهای دیگر همه آحاد جامعه دست‌به‌دست هم می‌دهند تا ورزشکاران المپیکی‌شان فارغ از هرگونه دغدغه مالی راهی المپیک شوند. البته نباید تنها مقصر را وزارت ورزش دانست، چون در چنین مقطعی لازم است بخش خصوصی و دولت نیز اقداماتی را انجام دهند. وقتی می‌دانیم که تعداد مدال‌های المپیک محدود و از اهمیت بالایی برخوردار است، چشم انتظار کمک ویژه دولت هم هستیم.»
چرا در دوره‌های قبلی این دغدغه‌ها نبود؟
مصطفی‌ هاشمی‌طبا، رئیس اسبق سازمان تربیت‌بدنی در پاسخ به این سوال که چرا در این دوره مشکلات مالی فدراسیون‌ها در آستانه المپیک به اوج رسیده، به «شهروند» می‌گوید: «من سال‌ها در ورزش این کشور مدیریت کرده‌ام، اما هیچ وقت چنین مشکلاتی را تجربه نکرده‌ام. نه می‌توانم بگویم که فدراسیون‌ها زیاده‌خواه هستند و نه این‌که دولت کم می‌گذارد. اردو، تغذیه و… از مسائل بدیهی برای آماده‌سازی یک ورزشکار المپیکی است. اگر کمیته المپیک و وزارت ورزش واقعا توان حمایت ندارند، باید این موضوع را در دولت مطرح کنند.» وی با اشاره به نامه گلایه‌آمیز رسول خادم ادامه می‌دهد: «این نامه‌ها را می‌توان به دو شکل معنا کرد. یکی این‌که وزارت ورزش و کمیته المپیک برای حمایت از فدراسیون‌ها کم می‌گذارند و دیگر این‌که دولت توجهی به ورزش ندارد. وقتی یک رئیس فدراسیون می‌گوید ورزشکار پول غذایش را باید خودش بدهد، این اتفاق یک طنز است. کانال دولت با ورزش، وزارتخانه است که باید این کار را پیش ببرد. این‌که فدراسیون‌ها درآمدزا باشند، حرف خوبی است اما نه در مقطع المپیک. این شکل انتقادات اتفاق زیبایی نیست و انعکاس بین‌المللی‌اش نیز برای ما خیلی بد است.»
کار به حسرت و افسوس نرسد
شاید اگر از خود ورزشکاران و فدراسیون‌ها نیز سوال کنیم که حاضر هستند بخشی از جوایزی که قرار است در صورت قهرمانی به آنها پرداخت شود، در این مقطع برای حمایت از آنها خرج شود، پاسخ مثبت بشنویم. ٢٠٠ سکه برای قهرمانان المپیک در نظر گرفته شده اما وقتی با هر کدام از مدعیان کسب مدال در المپیک همکلام می‌شویم، دغدغه اصلی‌شان مسائل مالی است. کسب سهمیه بحثی جداست اما این‌که ٤، ٥ رشته مدال‌آور ایران که فشار زیادی را تحمل می‌کنند، مورد حمایت ویژه قرار بگیرد، عزمی جداگانه می‌طلبد. باید نشست و منتظر پاسخ دولت به نامه رسول خادم بود و این‌که آیا در‌ سال جدید بودجه ویژه‌ای برای حمایت از المپیکی‌ها در نظر گرفته می‌شود یا خیر. فقط امیدوارم بعد از المپیک و ناکامی احتمالی کار به حسرت و افسوس نرسد.

منبع:روزنامه شهروند

نوشته های مشابه

دکمه بازگشت به بالا